Bugge Wesseltoft – Songs
CD-RECENSIE
Bugge Wesseltoft – Songs
bezetting: Bugge Wesseltoft, vleugel
opgenomen: april - september 2011
release: 2012
label: Jazzland Recordings
tracks: 9
tijd: 59:09
websites: www.gubemusic.com/artist_2 - www.jazzlandrec.com
door: Jan Jasper Tamboer
Het artwork op de cd-hoes van 'Songs' is overwegend van een hermetisch zwart, met afgetekende, verschillende grijstinten. De afgebeelde vormen zijn abstract, maar bij nader inzien blijken het onderdelen van de vleugel waarop Bugge Wesseltoft zijn liederen opnam. De pianist zelf is onherkenbaar in beeld als donker silhouet dat zich eerbiedig lijkt te buigen voor zijn instrument. In weerwil van dit ontwerp is de muziek op 'Songs' niet duister en ontoegankelijk.
Wesseltoft nam minder of meer bekende jazzstandards op, solo en akoestisch op de piano in zijn eigen thuisstudio in Oslo. De man die bekend werd om zijn veelvuldige gebruik van elektronica en andere vormexperimenten, is terug bij de jazztraditie, maar dan op zijn eigen, zeer persoonlijke manier. Het is echter slechts tijdelijk, want de Noor heeft al weer plannen met New Conception of Jazz, de band met een mix van techno, noise, ambient en jazz, waarmee hij in de jaren negentig en begin jaren nul opereerde. Maar het is wel degelijk een hoofdstation, niet een tussenstation, want 'Songs' heeft veel gewicht en veel karakter.
Wesseltoft meende lange tijd persoonlijkheid te missen om de standards een geheel eigen interpretatie te verschaffen. Op zijn 47e is hij erin geslaagd om doorleefde en unieke versies te laten horen van nummers die al dan niet bekend zijn, maar indringend van een nieuwe inhoud worden voorzien. Opvallend is het langzame tempo van alle songs, die daardoor soms niet meer te herleiden zijn tot het origineel. 'Giant Steps' heeft zo'n afwijkende, lage snelheid, dat alleen nog het akkoordenschema houvast biedt. De afzonderlijke noten krijgen zo een grote intrinsieke waarde en elke beweging geeft richting aan.
De bedachtzame en beschouwende klanken getuigen van een grote concentratie, waarvan de noodzaak afstraalt op de luisteraar. Contemplatie lijkt middel en doel tegelijk. Wesseltoft weet een stemmige sfeer op te roepen, te behouden, uit te bouwen en te continueren. Het album bezit daardoor een grote eenheid, die het beluisteren maakt tot het ondergaan van een suiteachtig klankspel van vrijwel een uur. Het lijkt erop dat de pianist gewacht heeft tot het juiste moment met het aangaan van dit soloavontuur, want dit is het werk van een grote persoonlijkheid.
Bugge Wesseltoft - Giant Steps
Album: Songs