CONCERTRECENSIE. Franz von Chossy Quintet. Bimhuis Amsterdam, 19 mei 2012
beeld: Thomas Huisman
door: Tim Sprangers
Drommels, wat een voortreffelijke band. De fluwelen thema’s, spontaniteit, beladen crescendo’s, swing, het drama, technisch vernuft en de talloze in het moment gespeelde solo’s: in your face. Je staat werkelijk perplex na de wervelwind van het gestroomlijnde kwintet van pianist Franz von Chossy. Een ervaring die naar meer doet verlangen. Het concept met de enorme hoeveelheid kleuren vraagt om een orkestuitvoering. Hoewel het in het Bimhuis al orkestraal klinkt.
Franz von Chossy Quintet presenteerde in Bimhuis het nieuwe album 'When the world comes home'. Met Jeffrey Bruinsma, Alex Simu en Yonga Sun.
‘Kunnen jullie het erin horen?’ Het publiek lacht om de aanname van Von Chossy. De suite die hij componeerde voor zijn nieuwe kwintet en presenteert onder de naam ‘When The World Comes Home’ is geïnspireerd op de verdrijving uit het paradijs van Adam en Eva. Een concreet verhaal tekstloos herkennen in muziek lijkt onhaalbaar, vandaar het gegrinnik in het publiek, maar de opmerking van de bandleider is helemaal niet zo raar. Want je hebt echt het gevoel dat de groep een verhaal vertelt, met vele uiteenlopende emoties van een intensiteit vergelijkbaar met de zondeval.
Von Chossy kiest met opzet voor een onorthodoxe bezetting. Geen bassist, maar cellist Jörg Brinkmann die ook begeleidend kan bassen op zijn instrument. Met creatievellingen Jeffrey Bruinsma (viool) en Alex Simu (klarinetten en elektronica) vormen zij een ongelooflijk buigzame drie-eenheid die over een kleurenpalet met een diameter van drie meter beschikt. De glissando’s zijn van een indrukwekkende pracht, lage strijkpassages filmisch en de typisch springerige motiefjes klinken smakelijk.
Franz von Chossy, Yonga Sun, Jörg Brinkmann.
Met een klassieke discipline legt Von Chossy hier melancholische akkoorden op, geregeld repeterend met veranderende accenten, bouwend naar een nieuw hoogtepunt. De patronen, brugjes en overgangen lopen razendsnel, in onregelmatige maatsoorten en met een ongelooflijke precisie door elkaar, terwijl drummer Yonga Sun met prettig geweld de boel aanjaagt of de pianoaanslagen unisono meespeelt. En dan plotseling doemt een solo op die zich langzaam ontwikkelt naar extatische momenten. Dat kan zijn via wervelende klezmermelodieën van Simu of scheurende strijkkreten van Bruinsma wiens driftig strekkende benen verraden dat hij alles geeft.
Von Chossy schreef de bijna een uur durende suite volledig uit en wil de negen stukken uiteraard in chronologische verhaallijn vertellen. Na de eerste tonen vrees je even dat de band letterlijk de plaat gaat spelen. Maar daarvoor zijn het te eigenzinnige, improviserende muzikanten. Je hoort de evolutie die heeft plaatsgevonden in fragmenten waarin passages verder zijn uitgewerkt, langer duren of in het moment uitdieping krijgen. Het compositietalent van Von Chossy is van groots niveau, vooral ook door de ruimte die blijkt te liggen in zijn op het eerste oor strakke vertelling. Die pakt hij zelf graag aan met een verbluffende tweehandigheid in gecompliceerde gesprekken met zichzelf. In zijn begeleiding huizen tegelijkertijd fantasierijke solo’s.
Het Franz von Chossy Quintet behoort plotsklaps tot de boeiendste en leukste bands van Nederland. Op jazzgebied met het vizier richting Concertgebouw.