Groene blaadjes bij Young VIPs Tournee
CONCERTRECENSIE. Iman Spaargaren Quartet / Cactus Truck, Première Young VIPs Tournee, Bimhuis Amsterdam, 1 maart 2012
beeld: Michael Amama
door: Jan Jasper Tamboer
De bezetting van beide bands is precies dezelfde. Hun voormannen zijn beiden uitverkoren voor de Young VIPs tournee 2012, die jaarlijks georganiseerd wordt door de Vereniging van Jazz en Improvisatiemuziek Podia, in samenwerking met Muziekcentrum Nederland. Hier houdt de gelijkenis op.
Cactus Truck met saxofonist John Dikeman (l) en het Iman Spaargaren Quartet (r) openden de Young VIPs Tournee 2012 in het hoofdstedelijke Bimhuis.
Hoe de bandleden hun identieke instrumentarium inzetten verschilt hemelsbreed en hoe de saxofonisten Iman Spaargaren en John Dikeman hun rol van Young VIP invullen, vertoont nauwelijks overeenkomst. En, oh ja, wel worden beiden 'groene blaadjes in de jazztuin' genoemd door presentator Marcel Kranendonk.
Iman Spaargaren Quartet
Op de al wat oudere opener 'Rozemarijn' vertoont tenorblazer Spaargaren direct zijn handelsmerk door sterk melodische figuren te blazen met veel lyriek. Gitarist Marzio Scholten ondersteunt hem daarbij met veel open akkoorden. De muziek klinkt bedachtzaam, behoedzaam, in een gematigd tempo. Scholten en Spaargaren wisselen solo's af, maar verderop komen bassist Cord Heineking en drummer Klaas van Donkersgoed ook aan bod. De solo's van de twee zijn beslist niet inwisselbaar, opbouw en techniek variëren steeds, hoewel Scholten vaak eindigt met veel dynamiek door slagspel.
Iman Spaargaren Quartet met contrabassist Conrad Heineking, slagwerker Klaas van Donkersgoed en gitarist Marzio Scholten.
Die dynamiek loopt dan synchroon met die van de ritmesectie, waarbij Scholten herhaaldelijk de blik richt op drummer Van Donkersgoed. Die krijgt sowieso soms de geest, waarbij hij de beperkingen van zijn drumkit danig op de proef stelt. In het titelnummer van Spaargarens cd 'Flow' vult Van Donkersgoed op persoonlijke en niet obligate manier een drumsolo in, die helaas toch vrij clichématig eindigt in snelheid en kracht. Hoogtepunt is 'Home by the Lake', geschreven in een vakantiehuisje in Finland. Het nummer is zeer traag en slepend, en heeft een grote melodische kracht, zeker ook in de bassolo van Heineking. Spaargaren speelt het uiterst geconcentreerd, met veel ruis op de tenorsax.
Spaargaren is geen uitgesproken muzikant, zijn composities corresponderen daarmee. Toch heeft hij zeker eigenheid en die kan alleen maar groeien. Kwaliteit en talent zijn onmiskenbaar, zijn melodische en harmonische eigenschappen zijn erg sterk, een terechte keuze als Young VIP.
Cactus Truck
Saxofonist John Dikeman en zijn bandleden hanteren een overrompelingstechniek. Zij hebben hier uren op moeten wachten en gedragen zich als jonge honden die uit hun hok worden vrijgelaten. Wat een energie! De muziek komt als een overweldigende tsunami over het Bimhuis heen. De kracht van de storm is echter niet dodelijk, maar heeft een louterende uitwerking. Dagelijkse beslommeringen worden weggeblazen. Cactus Truck heeft de energie van een punkband, maar ook het improvisatievermogen van een freejazzensemble.
Cactus Truck met saxofonist John Dikeman, contrabassist Jon Rune Strøm en slagwerker Onno Govaert.
Gastspeler en bassist Jon Rune Strøm heeft een groot adaptief vermogen, hij vindt zijn plaats moeiteloos in de groep. Zijn percussieve spel met de strijkstok is sensationeel, hij gebruikt die als een verende drumstok. Dikeman spat uit, hij herdefinieert het cliché van de scheurende sax, en klinkt als een kruising tussen een misthoorn en een overstuurde gitaar. Jasper Stadhouders rekt zijn gitaarsnaren ver op en gebruikt messen en schroevedraaiers op zijn gitaarhals om zijn bedoelingen kracht bij te zetten, terwijl virtuoos Onno Govaert constant zijn bekkens tegen de grond slaat. Kortom, Cactus Truck is een explosief gezelschap. De abstracte, psychotische klanken zijn weinig subtiel, maar des te efficiënter. En ook hier geldt: een terechte keuze als Young VIP.
