CD-RECENSIE

Trio Grande & Matthew Bourne – Hold The Line
bezetting: Michel Debrulle, slagwerk en percussie; Laurent Dehors klarinetten en saxofoon; Michel Massot tuba’s en trombone; gast: Matthew Bourne piano en zang
opgenomen: maart 2011 in Studio Jet Brussel
release: 2011
label: WERF
tracks: 13
tijd: 54.46
myspace: www.myspace.com/triograndebelgium
website: www.matthewbourne.com - www.dewerf.be
door: Rinus van der Heijden


Trio Grande behoort tot het beste wat het Belgische jazzmilieu heeft te bieden. Het trio rond tubaïst Michel Massot is een kokend vat, waar ingrediënten voor een totaalmuziek met handenvol ingesmeten zijn. Nadat Trio Grande eerder al eens samenwerkte met de Britse pianist Matthew Bourne, zochten de vier elkaar weer op voor deze nieuwste ‘Hold The Line’.

Trio Grande slaagt er telkens weer in met minimale middelen grootscheepse resultaten te behalen.  Het hanteert daarbij een onafzienbaar spectrum aan stijlen, die wonderwel bij, naast en in elkaar passen. Op deze nieuwste cd is het niet anders. Het afwijkende instrumentarium van klarinetten, saxofoon, tuba’s, trombone, slagwerk en percussie zal zeker bijdragen aan het afwijkende totaalgeluid van Trio Grande, maar de drie rasmusici zien kans mét dat instrumentarium niet alleen klein-ensemblemuziek neer te zetten, doch even goed de machtige klanken van een groot orkest.

Prachtig groepsspel gaat naadloos over in afwijkende improvisaties, melodierijke gedeelten maken plaats voor ritmische passages, op kinderliedjes lijkende harmonietjes veranderen in donderend muzikaal geweld. En dit alles met het grootste gemak en de fantasierijkste wendingen die je maar kunt bedenken.

De aanwezigheid van pianist Bourne maakt de muziek nog veelzijdiger. Zijn manier van improviseren wijkt af van die van Trio Grande, maar het zijn juist deze verschillen die het geheel van de muziek in een nieuw bad onderdompelen. Gewelddadige pianopartijen schuiven het concept van Trio Grande nergens aan de kant, maar vullen het functioneel aan; zacht pianospel verheft Trio Grande rechtstreeks naar de hemel van de improvisatiemuziek.