CD-RECENSIE

Colin Stetson - New History Warfare Vol. 2: Judges
bezetting: Colin Stetson, saxen, hoorn; Shara Worden, zang; Laurie Anderson, stem
opgenomen: 2010
release: februari 2011
label: Constellation Records 
tracks: 14
tijd: 44:43
websites: www.colinstetson.com - www.cstrecords.com
myspace: www.myspace.com/colinstetsonmusic
door: Jan Jasper Tamboer


Soms krijg je muziek te beluisteren die zo intens en doordringend is, dat je haar alleen in wezenloosheid kan ondergaan, dat overwegingen uit je leeglopende hoofd verdwijnen en aanhoren een vorm van mediteren wordt. Pas na een aantal keren draaien lukt het dan om op de klanken te reflecteren en er gedachten over te formuleren. Het album 'New History Warfare Vol. 2: Judges' van de Amerikaanse multisaxofonist Colin Stetson is een authentiek document dat een dreunende indruk maakt.

'All songs recorded live in single takes with no overdubs or loops, except french horn on 4 and all vocals' vermeldt de cd-hoes. Er zijn in totaal 24 microfoonposities toegepast, niet alleen in de studioruimte, maar ook op het lichaam van Stetson en in de saxofoons. Hoe het opnameproces ook is verlopen, het resultaat van het geluid is sensationeel.

Ook het artwork is opvallend. Op de voorkant van de cd-hoes zie je een kudde paarden die als in een apocalyptisch tafereel gelijk de profeet Elia ten hemel stijgt. Op de achterkant staan ruiters op paarden die een grafheuvel met doodskoppen lijken te bewaken. Het complete ontwerp is in zwart uitgevoerd. Titels als 'Clothed in the skin of dead' doen het ergste vermoeden. Dit zijn serieuze zaken.

Stetson boort diepere lagen van de menselijke geest aan met zijn duistere klanken, die ver naar binnen doordringen. Bezwerend en afstandelijk zijn de gesproken vocalen van Laurie Anderson in een viertal nummers. Shara Worden zingt de smachtende gospel 'Lord I just can't keep from crying sometimes', met een dreigende sax van Stetson in de buurt. Ook dit stuk speelt zich ver af onder de oppervlakte. Op 'Fear of the unknown and the blazing sun' klinkt Worden onderkoeld, terwijl om haar heen de studio lijkt ineen te storten, een vervreemdend effect.

De vaardigheid van Stetson op alt-, tenor- en bassaxofoon is verbluffend. Via zijn circular breathing-techniek hoor je hem door zijn neus ademen en met de sax meezingen. Zijn vliegensvlugge coloratuur doet je duizelen. Met repeterende patronen die sterk doen denken aan minimal music, lijkt hij af en toe de trillingen van grasmachines of scheerapparaten na te bootsen. Elders vermoed je een trompetterende olifant te horen. Door op wonderlijke wijze meerdere lagen te stapelen ontstaat de illusie van een orkest.

Stetson werkte samen met popartiesten als Lou Reed, Tom Waits, The National, Bon Iver en David Byrne. Dat geeft al aan dat hij niet een specifieke jazzmuzikant is, pop en ook klassiek lijken belangrijke inspiratiebronnen en werkterreinen te zijn. Uiteindelijk is het vooral zijn sound, die genres  niet zozeer overschrijdt, maar opheft.

Colin Stetson - Judges (2011)

Colin Stetson
Abrons Arts Center (2009)