Lef van Lunapark betaalt zich niet uit
CONCERTRECENSIE. Lunapark, Bimhuis Amsterdam, 27 februari 2011
beeld: Maarten Mooijman
door: Tim Sprangers
Demarcaties zijn Lunapark vreemd. Zij voorzien film van muziek of bewerken stukken van het elektronische Aphex Twin voor een klassieke bezetting. Het ensemble speelt voor een klassiek georiënteerd publiek en ook jazz- en popzalen schuwen ze niet. Zulke avontuurlijke insteekpunten, dat vergt lef en onbekrompenheid. Prijzenswaardig, zeer zeker, wel jammer als de uitvoering hapert.
Het Lunapark ensemble in Bimhuis, met onder andere zangeres Fanny Alofs en pianist Toon Bierman.
De stukken die Lunapark speelt op de zondagmiddag in het Bimhuis zitten ordelijk in elkaar. De compositie Flim, het titelstuk van het debuutalbum dat gepresenteerd wordt, is getekend door een opzwepend ritme en een fijn, dartelend thema. Slepend is het herhalende gitaarmotiefje, de welgevormde tekst en het zich voortslepende, simpele ritme van Teardrop. En toch voel je niets. Er gebeurt namelijk verdomd weinig. Geen persoonlijkheid of ziel. Vooral letterlijke, koude duplicaten van Aphex Twin en Massive Attack.
Daarbij laat de uitvoering te wensen over. Als je kopieert, doe het dan met flair, zou je zeggen. Maar als de zangeres enkel zo goed mogelijk probeert na te zingen en hierin net niet slaagt, wordt het een beetje schrijnend. En als de drummer de pulse kwijt is, gaat de essentie van strakke compositie verloren.
Lunapark in het hoofdstedelijke Bimhuis.
Betreurenswaardig is vooral, en dat wordt op een jazzpodium duidelijk, dat creativiteit ver te zoeken is. Geen kleuringen, karaktertrekken of beleving, maar droge vertolkingen van het geschrevene. Geen subtiliteiten, maar alles er heel dik bovenop. Dat kan de bedoeling zijn, alleen als de composities hetzelfde ontberen, geraakt een concert simpelweg saai.
Soms is er ruimte voor improvisaties, hoewel schier merkwaardige melodieën, fortissimo’s of klankversmeltingen voornamelijk zijn uitgeschreven. Maar ook deze momenten laten geen ogen knipperen. De kwaliteit van muzikanten brengt niet datgene wat de arrangementen verlangen.
Lunapark in Vrije Geluiden
Aphex Twin / Yinweythek Ylow
Zelden zo oneens geweest!
wel welwillende luisteraar (E-mail ) - 16-03-’11 00:23
Concert bijgewoond en vond het erg mooi, spel was bezield en van een erg hoog niveau!
Redactie: Maar blijkbaar durven de liefhebbers van Lunapark daar alleen anoniem voor uit te komen.
naam - 17-03-’11 16:04