CD-RECENSIE

Lloyd Miller & The Heliocentrics - Lloyd Miller & The Heliocentrics
bezetting: Lloyd Miller, o.a. piano, klarinet; Malcolm Catto, drums & piano; Jake Ferguson, bas & Thai gitaar; Mike Burnham, synthesizer & effecten; Jack Yglesias, fluiten, percussie; Adrian Owusu, gitaar, ud & percussie; James Arben, klarinet, tenor- & baritonsax; Ray Carless, alt-, tenor- & baritonsax; Max Weissenfeldt, vibrafoon & percusssie; Khadijatou Doyneh, vocalen; Neil Yates, trompet; Byron Wallen, trompet; Ollie Parfitt, toetsen; James Allsopp, sax, basklarinet; Shabaka Hutchings, klarinet, sax
opgenomen: 2010
release: augustus 2010
label: Strut Records
tracks: 12
tijd: 51:23
websites: www.lloydmilller-and-theheliotronics.com - www.strut-records.com
myspace: www.myspace.com/drlloydmiller - www.myspace.com/heliocentrics
door: Jan Jasper Tamboer

De samensmelting van westerse en oosterse klanken kan bijzonder aanstekelijk werken. Dat is ook zo op het titelloze album van Lloyd Miller & The Heliocentrics, bijvoorbeeld direct in het openingsnummer 'Electricone', waarop een dwarrelende, exotische fluit de dwingende basgroove à la Charles Mingus lijkt te ontvluchten. De verbinding van culturen is een rode draad op de cd, zonder dat één wereld dominant is. Meerdere sferen vloeien harmonisch ineen.

Opgegroeid in Californië, reisde en woonde Miller jaren in Europa en het Midden-Oosten en haalde zelfs een Phd in Perzië, het huidige Iran. De rijke muzikale traditie aldaar verweefde hij met de overlevering zoals hij die van huis uit kende. Miller bespeelt vrijwel elk jazzinstrument en vele inheemse instrumenten daarnaast. Zijn avontuurlijke en levendige reislust vertaalt zich in muzikale ondernemingen, waarbij hij ook op betrekkelijk hoge leeftijd een schijnbaar onuitblusbare vitaliteit uitstraalt.

Het album biedt een rijke variatie aan melodieën, harmonieën, maatsoorten en ritmes, waarbij het gebruikte instrumentarium haast onuitputtelijk lijkt. Ondanks die diversiteit kent de plaat eenheid in gevoel, zonder dat er een nummer uitspringt, hetzij positief, hetzij negatief.

De track 'Charhargah' bevat een drone als grondtoon waaroverheen een springerige, staccato pianopartij klinkt, die heerlijk vrij geïmproviseerd is. 'Nava' doet denken aan werk van Dave Brubeck, met een consequent volgehouden syncope in de ritmiek en  melodisch rietblazers- en pianospel. Het nummer krijgt een bezwerende en meeslepende cadans mee. Het gelaagde 'Latin' met verdubbelde ritmes, heeft een dreigende toon die smeekt om een modulatie. Die blijft echter uit, en de track dooft na drie minuten uit als een nachtkaars. 'Lloyd Lets Loose' is opvallend, want het bevat geproken tekst die onder andere gaat over de 'stompzinnige consumptiedrift' in de Verenigde Staten. Miller is strikt vegetarisch en zeer milieubewust. De afsluiter 'Sunda Sunset' is een stemmig stuk met indringend fluitspel dat tot overpeinzing noopt, een mooi slot.

Wie reist, verbreedt zijn horizon. Wie reist in muziek, breidt zijn vocabulaire uit. Het is tegenwoordig meer regel dan uitzondering om genres te doorkruisen en grenzen te overschrijden. Lloyd Miller & The Heliocentrics tonen aan dat het putten uit meerdere  bronnen leidt tot een resultaat dat groter is dan de som der delen.