CONCERTRECENSIE. The Bad Plus, Paradox, Tilburg, 9 oktober 2010
beeld: Stef Mennens
door: Erno Elsinga
‘Van ABBA tot Black Slabbath’ stond er op het affiche dat The Bad Plus aankondigde in het Tilburgse Paradox. De verrassing was daarom groot toen het trio rondom pianist Ethan Iverson het concert opende met een stuk van Stravinsky. Daarna volgde louter eigen werk, een unicum voor het trio dat met het nieuwe album ‘Never Stop’ zijn tienjarig jubileum viert.
The Bad Plus maakte in de Paradox indruk door uitsluitend eigen werk te spelen.
Daarmee lijkt The Bad Plus nieuwe wegen in te slaan. Het Amerikaanse power trio van weleer dat zich graag bediende van hedendaagse popcomponisten als Nirvana en Radiohead, zoekt de muzikale uitdagingen nu dichter bij zichzelf. Geen covers meer, maar eigen werk waarvan het meeste werd gecomponeerd door contrabassist Reid Anderson. Ook de term ‘pianotrio’ kan worden opgeborgen. Pianistische hoogstandjes bleven uit, het waren vooral slagwerker David King en Anderson die veelvuldig voor het voetlicht traden en het groepsgeluid grotendeels bepaalden.
Iverson beperkte zich veelal tot het leggen van harmonieuze, ritmische klanktapijten, die ijkpunten vormden voor de onstuimige drum- en baspartijen. In toonsoort, timing en maatsoort ligt veel humor opgesloten. Ogenschijnlijk hakkelend en struikelend bewegen de composities zich voort, waarbij Iverson de structuur uitzet.
Het concert leverde eveneens prachtige, lyrische ballads op. Zoals ‘People Like You’ afkomstig van het nieuwe album ‘Never Stop’. Ingetogen gebracht en vol met op zichzelf staande pianominiatuurtjes werd de luisteraar naar dromenland gedreven. Zonder aan identiteit in te leveren bewees The Bad Plus met soortgelijke composities dieper te zoeken in de muzikale inspiratiebronnen die het eigen is.
Ethan Iverson, Reid Anderson, Dave King.
Gaandeweg het concert kreeg de komische noot de overhand. Het beste bewijs daarvan was ‘Super America’ geschreven door slagwerker King. Een grappige up-tempo blues die door de luie timing meer weg had van een wals.
Voor de doorgewinterde fan zal dit ‘nieuwe’ Bad Plus even wennen zijn. Braver en ingetogener, maar zeker niet minder interessant. De rebellenclub die er sport van maakte heilige huisjes in de muziek omver te gooien, kan ook op eigen benen overtuigen.