CD-RECENSIE
Sjoerd van Eijck’s OAK – Aurora
bezetting: Koen Smits trompet; Sjoerd van Eijck piano;
Alessandro Fongaro contrabas; Willem Romers drums
opgenomen: februari 2021, Fattoria Musica, Osnabrück
uitgebracht: 2 september 2021
label: ZenneZ Records
aantal stukken: 10
tijdsduur: 48’55
website: sjoerdvaneick.nl - zennezrecords.com
door: Mathijs van den Berg
Pianist Sjoerd van Eijck (1992) noemde zijn kwartet ‘OAK’ naar zichzelf en neemt de symboliek van de eik als uitgangspunt voor zijn debuutalbum. De boom staat behalve voor kracht ook voor spiritualiteit: hij heeft volgens de hoestekst een bijzondere antenne voor het infrarood van de dageraad. De titel van het album is daarom ‘Aurora’, die weer voor Van Eijcks muzikale inspiratie staat. Een van de nummers heet ‘eick’. De begeleidende tekst is op eikenhout geprint. Gaat dit ensemble dus alleen maar over Van Eijck? Nee, hoewel hij wel alle composities heeft geschreven. Gelukkig is ‘OAK’ een ensemble waarin de rollen gelijkelijk zijn verdeeld.
CONCERTRECENSIE. Artvark Saxophone Quartet & Leo van Oostrom, ZOHO, Rotterdam, 21 september 2021
beeld: Olga Beumer
door: Cyriel Pluimakers
Het Artvark Saxophone Quartet staat bekend om zijn avontuurlijke aanpak. Voor elk nieuw album kiezen ze een nieuwe invalshoek. De presentatie van de jongste loot aan de stam ‘Mother of Thousand’ vindt plaats in het industriële ZOHO-complex, een locatie die een belichaming is van de Rotterdamse ondernemersgeest. Hun nieuwe album is ontstaan in coronatijd, voor de musici een periode van zelfreflectie en artistieke verdieping.
Artvark Saxophone Quartet speelde werk van de nieuwe cd ‘Mother of Thousand’. Leo van Oostrom (r), op Slide-saxofoon, was te gast in Rotterdam.
CONCERTRECENSIE. Happy Village, FarmStead Jazz Club, Westbroek, 19 september 2021
beeld: Ton van Leeuwen
door: Cyriel Pluimakers
Ooit was het rijke Nederlandse jazzlandschap een voorbeeld voor de rest van de wereld. Meer dan 100 jazzclubs telde ons landje en de muziek werd flink door de overheid ondersteund, niet alleen de jazz maar ook klassieke kleine en middelgrote ensembles. Ronduit misdadig was het in de jaren negentig ingezette overheidsbeleid om een einde te maken aan deze veelvoud van sympathieke initiatieven. De jazz moest maar gerund worden door professionals en een plek vinden op de officiële concertpodia. Musici moesten maar de buikriem aanhalen, vond de toenmalige directie van de Stichting voor Jazz en Geïmproviseerde Muziek in Nederland.
Tenorsaxofonist Rolf Delfos, Hammond-organist Frank Montis en drummer Pim Dros op het podium van FarmStead Jazz Club in Westbroek.
CD-RECENSIE
Daniel Herskedal – Harbour
bezetting: Daniel Herskedal tuba, bastrompet; Eyolf Dale piano, celesta; Helge Andreas Norbakken drums, marimba
opgenomen: 4 – 6 december 2020, Ocean Sound Recordings
uitgebracht: 2 juli 2021
label: Edition Records
aantal stukken: 10
tijdsduur: 45’18
website: danielherskedal.com - editionrecords.com
door: Mathijs van den Berg
Tubaspeler Daniel Herskedal heeft al een aantal prachtige platen op zijn naam staan. Naast zijn vaste begeleiders, pianist Eyolf Dale en drummer Helge Andreas Norbakken, waren hierop diverse gastmuzikanten te horen. Viool, cello, octobas, oud of zelfs een compleet strijkorkest gaven zijn muziek extra sfeer, diepte en kleur. Op het vorig jaar verschenen ‘Call for Winter’ liet Herskedal horen ook solo een indrukwekkend album te kunnen maken. Op ‘Harbour’ speelt hij alleen met zijn vaste trio.
CD-RECENSIE
Alexander Beets – Big Sounds
bezetting: Ellister van der Molen trompet, Alexander Beets tenorsaxofoon, Miguel Rodriguez/Sebastiaan van Bavel piano, Marius Beets contrabas, Tim Hennekes/Sven Rozier drums
opgenomen: 28 en 29 december 2020 & 25 maart 2021, Studio Smederij, Zeist
uitgebracht: september 2021
label: Maxanter Records
aantal stukken: 11
tijdsduur: 55’06
website: peterbeets.com - maxanter.nl
door: Cyriel Pluimakers
De gebroeders Beets vormen de nationale lijfwacht van de mainstream jazz. Het zijn goed opgevoede mannen die hun klassiekers uit en te na kennen. Marius Beets (1966), de oudste, is de meest gevraagde contrabassist van Nederland en Peter (1971), de jongste, is de meest succesvolle pianist van zijn generatie. Alexander (1968), de middelste broer, is de gewiekste zakenman die ook nog eens aardig tenorsaxofoon kan spelen. Naast het runnen van Maxanter Records, is hij de drijvende kracht achter Amersfoort Jazz, lid van de Raad van Toezicht van Buma Stemra en marketing docent aan de Fontys Rockacademie. Kortom, een bezig baasje!
CD-RECENSIE
Les Chroniques de l’Inutile – L’occurrence (concert takes)
bezetting: Benjamin Sauzereau gitaar; Pierre Bernard fluit; Erik Bogaerts saxofoons; Eric Bribosia piano, toetsen; Lennart Heyndels bas; Jens Bouttery drums, toetsen
opgenomen: 6 april 201, De Krook, Gent en 30 oktober 2019, Jazzstation, Brussel
uitgebracht: 1 oktober 2021
label: ~suite/el NEGOCITO
aantal stukken: 9
tijdsduur: 63’13
website: leschroniquesdelinutile.com - elnegocitorecords.com
door: Georges Tonla Briquet
Wie het Brusselse sextet Les Chroniques de l’Inutile nog nooit live aan het werk hoorde, kan deze schade nu deels inhalen door een verzameling concertopnamen opgebouwd als een ‘roman fleuve’.
CD-RECENSIE
Giovanni Guidi – Ojos de Gato
bezetting: James Brandon Lewis tenorsaxofoon, Gianluca Petrella trombone, Giovanni Guidi piano en Fender Rhodes, Brandon Lopez contrabas, Chad Taylor drums, Francisco Mela drums en percussie
opgenomen: februari 2020, The Samurai Hotel Recording Studio, New York, USA
uitgebracht: juli 2021
label: CAMjazz
aantal stukken: 11
tijdsduur: 46’
website: camjazz.com
door: Cyriel Pluimakers
Een muzikaal in memoriam voor de grote Argentijnse tenorsaxofonist Gato Barbieri (1932-2016)? Ja, dat werd tijd! De Italiaanse pianist Giovanni Guidi heeft zich aan dit avontuur gewaagd en met verve. Een album dat vorig jaar nog net in New York werd opgenomen, voordat de coronapandemie genadeloos toesloeg. Tenorsaxofonist James Brandon Lewis wordt ingezet voor het onsterfelijke geluid van ‘El Gato’ en de avontuurlijke trombonist Gianluca Petrella versterkt de frontline. Met een ijzersterkte ritmesectie waarin drummer Chad Taylor de dominante stem is, weet je direct dat hier iets bijzonders staat te gebeuren.
CD-RECENSIE
Maridalen – Maridalen
bezetting: Anders Hefre saxofoon, klarinet, piano; Jonas Kilmork Vemøy trompet, percussie, vocalen; Andreas Rødland Haga contrabas
opgenomen: 17, 18 juni 2019 en 10 maart 2020, Maridalen kirke, Oslo
uitgebracht: 9 april 2021
label: Jazzland Recordings
aantal stukken: 10
tijdsduur: 42’38
website: maridalentrio.com - jazzlandrec.com
door: Mathijs van den Berg
De natuurfoto’s op de hoes brengen je meteen in de stemming: een weids, met dicht bos bekleed heuvellandschap dat half in nevelen is gehuld en een bladstil, dromerig meer met groene oevers onder een matgrijs wolkendek. Het betreft Maridalen, een vallei ten noorden van Oslo, die op het gelijknamige album bezongen wordt door een Noors trio dat zich ook nog naar dit natuurgebied heeft genoemd. Typische nordic jazz dus. Bebop-diehards met gestaalde trommelvliezen zullen nu waarschijnlijk afhaken, maar de liefhebbers van fijnzinnige, esthetische jazz zitten natuurlijk meteen op het puntje van hun stoel.
CD-RECENSIE
De Beren Gieren – Less Is Endless
bezetting: Fulco Ottervanger piano, toetsen; Lieven Van Pée bas; Simon Segers drums
uitgebracht: 10 september 2021
label: sdban
aantal stukken: 9
tijdsduur: 58’19
website: deberengieren.be - sdbanrecords.com
door: Georges Tonla Briquet
De Beren Gieren blijven de luisteraars maar ook zichzelf eindeloos verrassen volgens hun geijkte succesformule. “We zoeken contrasten en maken er vervolgens een samenhangend verhaal van.”
CD-RECENSIE
Ben van den Dungen Quartet – Live at Lux & Tivoli
bezetting: Ben van den Dungen, tenor- en sopraansaxofoon, Miguel Rodriguez piano, Marius Beets contrabas, Eric Ineke drums (1-5), Gijs Dijkhuizen drums (6 en 7)
opgenomen: LUX, 29 november 2020 (6 en 7), TivoliVredenburg,
2 februari 2021 (1-5)
uitgebracht: augustus 2021
abel: JWAjazz
aantal stukken: 7
tijdsduur: 46’26
website: benvandendungen.nl - jwajazz.nl
door: Cyriel Pluimakers
Nu er een nieuwe generatie musici opkomt, waarvan sommigen hun neus ophalen voor de verworvenheden van de pioniers van weleer, is het een verademing om zo nu en dan weer een degelijke productie te horen die verankerd is in de traditie.
Sjoerd van Eijck’s OAK – Aurora
