CONCERTRECENSIE. Paul van Kemenade invites… met kwartet, duo en kwintet rond Paul van Kemenade. Paradox, Tilburg, 27 oktober 2010.
beeld: Stef Mennens
door: Rinus van der Heijden
Als de rest van de avonden muzikaal ook zo gaat verlopen, wordt het nieuwe initiatief van muziekpodium Paradox gegarandeerd een succes. ‘Paul van Kemenade invites…’ is de naam. En de genodigden waren een gloednieuw kwartet rond de Tilburgse altsaxofonist, het duo dat hij vormde met pianist Stevko Busch en het kwintet Borderhopping, waar hij deel van uitmaakt.
'Paul van Kemenade invites' leverde verschillende bezettingen op, onder meer met trompettist Eric Boeren, contrabassist Wilbert de Joode en rietblazer Eckard Koltermann.
CONCERTRECENSIE. Tribute to Lennie Tristano: Trio Rein de Graaff met Gary Foster en Marco Kegel. Tilburg, Paradox, 29 oktober 2010.
beeld: Stef Mennens
door: Rinus van der Heijden
In een tijd waarin vluchtigheid steeds verder en sneller om zich heen grijpt, is het natuurlijk een goede zaak als er kunstenaars zijn die de traditie in ere houden. Het Nationale Ballet doet dit op het gebied van de academische dans, het Concertgebouworkest koestert het oeuvre van de grote klassieke componisten en Rein de Graaff licht met regelmaat het werk van jazzlegendes uit de dreigende vergetelheid.
Pianist Rein de Graaff stortte zich in de Paradox op werk van Lennie Tristano, met slagwerker Eric Ineke en saxofonist Gary Foster.
CONCERTRECENSIE. Eef van Breen Group, Porgy en Bess, Terneuzen, 17 oktober 2010
beeld: Eddy Westveer
door: Mischa Beckers
Trompettist en zanger Eef van Breen schrijft en speelt niet alleen jazzmuziek maar componeert en arrangeert ook voor kamermuziekensembles en theatergezelschappen. Zijn debuutalbum 'Playing Games' ontving lovende kritieken. Uit onder meer kinderliedjes, pop-, jazz- en klassieke muziek destilleerde de trompettist een eigen geluid. Zondag speelde The Eef van Breen Group, in het kader van het Festival van Zeeuws-Vlaanderen, in Porgy en Bess in Terneuzen.
Trompettist Eef van Breen in een bijzondere bezetting met onder meer harpiste Eva Tebbe en celliste Geneviève Verhage.
RECENSIE. Brokkenfabriek met Alan Purves en Ernst Reijseger, Zaal 100 Amsterdam, 28 november 2010
beeld: Julia Free
door: Jan Jasper Tamboer
Misschien waren de muzikanten van de Brokkenfabriek op deze Brokkenmiddag wel enorm geïnspireerd en bevlogen. Maar dat kwam er dan in ieder geval niet uit en aan hun mimiek en lichaamstaal viel het ook niet af te lezen. Uit hun tenen leek het sowieso niet te komen. Maar wellicht dat bij deze conservatoriumstudenten verlegenheid en onzekerheid een rol speelden.
Alan Purves (l) was deze Brokkenmiddag leider van het muzikale gezelschap met onder meer Ernst Reijseger en Eelco Overman.
CD-RECENSIE
Vijay Iyer - Solo
bezetting: Vijay Iyer, piano
opgenomen: 16, 17 mei 2010, OTR Studios, Belmont, Californië
release: 2010
label: ACT / Challenge
tracks: 11
tijd: 57:04
website: www.vijay-iyer.com - www.actmusic.com
door: Erno Elsinga
Een pianist ontkomt er niet aan; eens moet er een solo-album komen. Vijay Iyer vergelijkt het opnemen daarvan zelfs met een uittreding van de ziel waarbij de vrijgekomen energie van bovenaf toekijkt op het handelen van het lichaam. Op die wijze heeft hij ook zijn grote voorbeelden – onder meer Thelonious Monk, Muhal Richard Abrams en Cecil Taylor – bestudeert en is er onomkeerbaar door beïnvloed.
CONCERTRECENSIE. Tom Rainey Trio, Bimhuis, Amsterdam, 24 oktober 2010
beeld: Lennaart Raams
door: Tim Sprangers
Alsof een onzichtbare draad de drie muzikanten verbond. Wat een organische eenheid. Drummer Tom Rainey opereert zelden onder eigen naam, maar liet met zijn trio horen dat hij best mag overwegen dit vaker te gaan doen.
In het Bimhuis klonk de luisterrijke wereld van het trio Mary Halvorson, Tom Rainey, Ingrid Laubrock.
27 okt - Trompettist Rob van de Wouw heeft de Edison Publieksprijs gewonnen. Zijn album Tunnelvision, een mengsel van triphop met jazz, heeft van het publiek de meeste stemmen gekregen. De Edisons worden op 11 november in Eindhoven uitgereikt. Van de Wouw speelt dan met het Metropole Orkest. De avond wordt live uitgezonden door Radio 6.
CONCERTRECENSIE. Jan Menu met 'Dutch Songbook', Porgy en Bess, Terneuzen, 24 oktober 2010
beeld: Arno van Looij
door: Mischa Beckers
De van oorsprong Zeeuwse jazzmuzikant Jan Menu wordt beschouwd als toonaangevend op de baritonsaxofoon. Dit najaar speelt hij Nederlandse liedjes die het in zich hebben een jazz standard te worden. Het bijbehorende album kreeg de titel 'Dutch Songbook' in navolging van het American Songbook, waaruit vele jazzmuzikanten putten. Zondag speelde Menu in Porgy en Bess in Terneuzen en presenteerde er de cd.
Het Dutch Songbook werd door het Jan Menu Quartet voor het eerst gepresenteerd in Porgy en Bess in Terneuzen.
CONCERTRECENSIE. Pascal Schumacher Quartet. Paradox, Tilburg, 22 oktober 2010.
beeld: Stef Mennens
door: Rinus van der Heijden
De vibrafoon neemt een eenzaam plaatsje in binnen de jazz. Dat klinkt misschien als een cliché, maar vertolkers die écht naam hebben gemaakt, zijn er maar een paar. Met Lionel Hampton voorop, zijn verder met Red Norvo, Milt Jackson, Cal Tjader, Bobby Hutcherson, Gary Burton en Mike Manieri de vaandeldragers wel genoemd.
Vibrafonist Pascal Schumacher en zijn kwartet in Paradox met pianist Franz von Chossy en slagwerker Jens Düppe.
CONCERTRECENSIE. Anouar Brahem Quartet, Lantaren/Venster, Rotterdam, 22 oktober 2010
beeld: Robert Tjalondo
door: Kees Schreuders
Als stilte de klank omvat, dan is het klankenspel van de Tunesische ud-speler Anouar Brahem daar een hommage aan. Zonder opsmuk, louter gefocussed op het samenspel, weet het kwartet het publiek mee te voeren in een amalgaam van beeldende Oosterse en Westerse melodielijnen.
Adembenemende muziek van het Anouar Brahem Quartet in het nieuwe Lantaren Venster.
CD-RECENSIE
Rotterdam Jazz Orchestra – Suite To A T – Op het lijf geschreven
bezetting: Trompetten: Martijn de Laat, Ray Bruinsma, Rob van de Wouw, Jan van Duikeren. Trombones: Ron Oligschlaeger, Louk Boudesteijn, Vincent Veneman, Martin van den Berg. Saxofoons: Marco Kegel, Bart Wirtz, Simon Rigter, Cyrille Oswald, Rik van den Bergh. Piano: Hans Vroomans, contrabas: Guus Bakker, slagwerk: Martijn Vink. Dirigent en componist: Johan Plomp
opgenomen: 28 en 29 april 2009 in Studio Fattoria Musica in Duitsland
release 2010
label: RJO
tracks: 16
tijd: 64.30
website: www.rotterdamjazzorchestra.nl
door: Rinus van der Heijden
Het was een driepittertje in 2007, het naar elkaar uitgesproken idee van Rob van de Wouw, Louk Boudesteijn en Johan Plomp om een suite te schrijven, die bestaat uit zestien (korte) delen. Zestien omdat het Rotterdam Jazz Orchestra evenzovele leden telt. Dus ieder van hen verzoeken een geïnspireerd conceptje te bedenken, dat door te spelen aan componist/dirigent Johan Plomp, die het dan in de vorm van een compositie handen en voeten zou geven. Daartoe werd ook daadwerkelijk besloten.
CONCERTRECENSIE. Tyshawn Sorey Quartet, Bimhuis, Amsterdam, 20 oktober 2010
beeld: Lennaart Raams
door: Tim Sprangers
Er zal niemand geweest zijn die de schouders ophaalde na het concert van het Tyshawn Sorey Quartet. Ook het vroegtijdig verlatende publiek liep met grote vraagtekens de zaal uit. In alles was de avond lichtelijk bizar.
John Escreet, Taylor Ho Bynum en de naamgever van het kwartet slagwerker Tyshawn Sorey in het Bimhuis.
COLUMN
door: Tim Sprangers
Het is aardig te zien hoe jazz pop benijdt. Bagatelliserend: pop trekt een vanzelfsprekend groot aantal bezoekers en de jazz verlangt naar een groter publiek.
CONCERTRECENSIE. Susanne Alt Quartet, Bimhuis, Amsterdam, 14 oktober 2010
beeld: Bogdan Koetsier
door: Tim Sprangers
Het klonk als een verplichting, de souljazz van het Susanne Alt Quartet. Zelden klonk persoonlijkheid, voortdurend zanikte functionaliteit. Jazz is expressie, emotie en een op het moment gegeven inspiratie. Wat heerste was een scala aan muzikale trucjes zonder streven naar zeggingskracht en vernieuwing. Confronterend blijkt het als sterke thema’s in overzichtelijke structuur zonder bezieling worden gespeeld.
Susanne Alt nam donderdagavond live een nieuwe cd op in het Bimhuis
CD-RECENSIE
Dennis Rea – Views From Chicheng Precipice
bezetting: Dennis Rea gitaren, melodica, Naxi jaw harp, kalimba, dan bau; Alicia Allen viool, Ruth Davidson cello; Caterina De Re zang; James DeJoice basfluit, bamboefluit, basklarinet; Stuart Dempster trombone; Elizabeth Falconer koto; John Falconer shakuhachi; Greg Campbell, Will Dowd, Jay Jaskot en Paul Kikuchi slagwerk en percussie; Kevin Millard baliset
opgenomen: 2006/2007 Spike Haus Studio. Seattle, 2007/2008 Jack Straw Productions, Seattle
release: 2010
label: Moonjune Records
tracks: 5
tijd: 49.56
website: www.moonjune.com - www.dennisrea.com
door: Rinus van der Heijden
Als de cd pas drieëneenhalve minuut in de cd-speler ligt, is het concept reeds voorbij gekomen: traditionele Oostaziatische muziek, klassiek, (kamer)jazz en rock hebben in die korte tijd de belangstelling van de luisteraar volop gewekt. Maar je hebt een hele cd nodig om de verbazing die je treft, te kunnen verwerken. Want het is niet mis wat de vijftiger Rea op een haast voor de hand liggende manier aan culturen weet te integreren. Deze cd is het perfecte voorbeeld van hoe fusionmuziek zou moeten klinken.
CD-RECENSIE
George Brooks Summit - Spirit and Spice
bezetting: George Brooks, saxophones; Fareed Haque, gitaar; Kai Eckhardt, bas; Steve Smith, drums, met gastmuzikanten
opgenomen: Sausalito, Californië
release: 2010
label: Earth Brother Music
tracks: 8
tijd: 53:44
websites: www.georgebrooks.com
door: Jan Jasper Tamboer
Saxofonist en componist George Brooks bereidt graag een goede maaltijd, waarbij hij ingrediënten en recepten uit alle windstreken samenvoegt tot een appetijtelijk geheel. Buitenlandse gasten kunnen erop rekenen getrakteerd te worden op gerechten uit hun eigen thuisland. Brooks' nieuwe album 'Spirit and Spice' bevat voldoende smaken om de eetlust te bewaren, maar echt spicy wordt het nergens.
CD-RECENSIE
Marzio Scholten – World of Thought
bezetting: Marzio Scholten gitaar; Yaniv Nachum tenorsaxofoon; Ambrose Akinmusire trompet; Randal Corsen piano; Stefan Lievestro contrabas; Bob Roos drums.
release: 2010
label: O.A.P. Records
tracks: 9
tijd: 67:48
website: www.marzioscholten.com - www.oaprecords.com
myspace: www.myspace.com/marzioscholten
door: Erno Elsinga
Op zijn debuutalbum ‘Motherland’ uit 2008 liet Marzio Scholten al horen niet alleen een fijnzinnig gitarist, maar ook een uitmuntend componist te zijn. Op ‘World of thought’ bouwt hij deze kunde verder uit, gesteund door een excellente Nederlandse ritmesectie, aangevuld door de Israëlische tenorsaxofonist Yaniv Nachum en de Amerikaanse trompettist Ambrose Akinmusire.
CONCERTRECENSIE. Full Blast (Brötzmann/Pliakas/Wertmüller) & Ken Vandermark, Bimhuis, 9 oktober 2010
beeld: Frans Goddijn
door: Jan Jasper Tamboer
Veni vidi vici, Peter Brötzmann en zijn band kwam, speelde kort, snoeihard en razendsnel, en liet het overrompelde publiek in het Bimhuis verdwaasd achter. Sommigen lieten het zover niet komen, het leek erop dat zij tijdens de eerste set naar het toilet of de bar liepen, maar zij kwamen niet meer terug. Het merendeel onderging de geseling van vele decibellen gelaten, maar voor hen waren twee korte sets van ieder ruim een half uur meer dan voldoende, voor een toegift hoefde Full Blast niet terug te komen.
Virtuoos maar snoeihard leek het concept van Peter Brötzmann's Full Blast met Ken Vandermark in Bimhuis.
CONCERTRECENSIE. The Bad Plus, Paradox, Tilburg, 9 oktober 2010
beeld: Stef Mennens
door: Erno Elsinga
‘Van ABBA tot Black Slabbath’ stond er op het affiche dat The Bad Plus aankondigde in het Tilburgse Paradox. De verrassing was daarom groot toen het trio rondom pianist Ethan Iverson het concert opende met een stuk van Stravinsky. Daarna volgde louter eigen werk, een unicum voor het trio dat met het nieuwe album ‘Never Stop’ zijn tienjarig jubileum viert.
The Bad Plus maakte in de Paradox indruk door uitsluitend eigen werk te spelen.
CONCERTRECENSIE Nik Bärtsch's Ronin, Paradox Tilburg, 8 oktober 2010.
beeld: Rolf Wirken
door: Rinus van der Heijden
Duizelingwekkende wisselingen van maatsoorten, een niet aflatende drijfjacht van slagwerk en percussie, etherische lijnen van basklarinet, contrabasklarinet en altsaxofoon en alles opeisende ondersteuning van de basgitaar. Dat was het concept dat Nik Bärtsch’ Ronin een uitverkocht Paradox voorschotelde.
De Zwitserse pianist Nik Bärtsch strooide met zijn groep Ronin in een half duister Paradox meditatieve sferen over het publiek.
CONCERTRECENSIE. Jazz!Brugge, Concertgebouw Brugge (B), 30 september en 1, 2 & 3 oktober 2010
beeld: Jos L. Knaepen
door: Georges Tonla Briquet
Jazz!Brugge blijft een buitenbeentje in het festivalcircuit. Hier tref je geen grote publiekstrekkers of Amerikaanse sterren aan op de affiches. Liefhebbers van avontuurlijke Europese jazz daarentegen blijven organisator Rik Bevernage en zijn ploeg telkens weer dankbaar voor hun kamikazestunt. Deze keer viel er te genieten van onder andere Keith Tippett solo, het Enrico Rava Quintet en de verfilming van Paul Van Ostaijens ‘De Bankroet Jazz’, met een live gebrachte soundtrack door een ensemble onder leiding van Wouter van Bemmel. Plaats van handeling is nog steeds het Concertgebouw.
Jazz!Brugge bood onder meer concerten van Sylvie Courvoisier (met Ellery Eskelin), Michiel Braam en Courtney Pine.
CONCERTRECENSIE. Steve Coleman and Five Elements, 't Schuttershof, Middelburg, 30 september 2010
beeld: Eddy Westveer
door: Mischa Beckers
Begin jaren tachtig ontstond in New York een collectief van muzikanten dat hun hoogstaande jazztechnieken integreerde in het nieuwe straatgeluid van pop en rock. Leren door ervaring en groeien door creativiteit, was één van hun basisideeën. M-base, doopten ze deze manier van denken. Altsaxofonist Steve Coleman, die al eerder naam maakte met onder meer Cecil Taylor, Abbey Lincoln en Dave Holland, was één van de grondleggers van deze stroming.
Steve Coleman, Jen Shyu en Miles Okazaki op het podium van 't Schuttershof in Middelburg.
CD-RECENSIE
Sinas - Intergalactic freedom
bezetting: Wouter Schueler saxofoons; Rob van de Wouw trompet; Jos de Haas percussie; Frank van Dok conga’s; Maarten Helsloot toetsen; Jan Wouter Oostenrijk gitaar; Hassie Dune bas; Joost Kroon drums.
opgenomen: februari 2010
release: september 2010
label: Sinas Records
tracks: 13
tijd: 65:22
website: www.sinasmusic.com myspace: www.myspace.com/clubsinas
door: Kees Schreuders
Zet een aantal gedreven muzikale vrienden met diverse uitheemse voorliefdes en achtergronden (onder meer New Cool Collective, Candy Dulfer, Boris, Kane en Reboot Your Soul) op een podium. Vervolgens worden diverse etnische ritmes als basis neergelegd voor een cocktail van aanstekelijke melodielijnen, smakelijke licks en rake breaks en wat krijg je dan? Sinas!
