CD-RECENSIE
De Nazaten & James Carter – Skratyology
bezetting: Robby Alberga gitaar; Setish Bindraban trompet; Klaas Hekman bas- en sopraansaxofoon; Carlo Ulrichi Hoop percussie; Keimpe de Jong sopraan- en tenorsaxofoon en tubax; Gregory Kranenburg slagwerk; Chris Semmoh skratyi; Patrick Voltrian trombone en sousafoon. Gast: James Carter baritonsaxofoon
opgenomen: 18 november 2007 in Anton Philipszaal Den Haag
release: 2009
label: Strotbock
tracks: 10
tijd: 77.20
website: www.nazaten.nl - www.jamescarterlive.com
myspace: www.myspace.com/thejamescarter
door: Rinus van der Heijden
Al sinds 1995 lopen ze mee in de stroom Nederlandse improvisatiemusici: De Nazaten. Een groep muzikanten, die zich liet inspireren door Prins Hendrik, echtgenoot van koningin Wilhelmina. Hij leefde van 1876 tot 1934 en in die jaren reed hij nogal eens een scheve schaats. En wel zodanig dat er – niemand weet hoeveel – een aantal nazaten op deze wereld kwam. Onze Nazaten staan er zich op voor de bastaardmuziek van het Nederlandse koningshof te koesteren.
CONCERTRECENSIE. Amsterdam Dance Event Special, Bimhuis Amsterdam, 22 oktober 2009
beeld: Elton Eerkens
door: Tim Sprangers
Het Amsterdam Dance Event (ADE) behoort tot de grootste festivals van Nederland. Met meer dan 700 acts verspreid over tientallen locaties wordt er vier dagen lang gedanst tot in de late uurtjes. Het beperkt zich overigens niet tot het springen op beats. Het evenement heeft zich ook geprofileert als podium voor nieuwe geluiden, stromingen en experimenten. Dat het Bimhuis tot de festivallocaties hoort is zodoende geen rare constatering.
CD-RECENSIE
The Agent-K Quartet - Mouvements
bezetting: Kenny Cordova, bas; David Burgos, trompet; Nick Rosen, toetsen; Bobby MacIntyre, drums
opgenomen: 23 en 24 augustus 2008
release: 2009
label: Abstract Records
tracks: 7
tijd: 46:08
myspace: www.myspace.com/theagentkquartet
door: Jan Jasper Tamboer
Zet vier virtuozen bij elkaar in de studio of op het podium en je hebt keet in de tent. Zo niet bij het Amerikaanse The Agent-K Quartet. Bij deze jazzrockband zijn de verhoudingen stimulerend en de rollen gelijkwaardig. Niemand die per se wil overheersen of zich van de ander wenst te onderscheiden door eigen kunnen. Een ware samensmelting van talenten.
CONCERTRECENSIE. Jan Garbarek Group, Lantaren-Venster, Rotterdam, 24 oktober 2009
beeld: Rosaria Macri
door: Mischa Andriessen
Hij is wel de meest geïmiteerde saxofonist na John Coltrane genoemd, Jan Garbarek, uitvinder van een geluid en speelstijl die door zoveel spelers overgenomen is dat je de uniciteit ervan bijna zou vergeten. Door dankbaar te putten uit de volksmuzikale traditie van zijn vaderland Noorwegen en die stiel te mengen met vrije jazz en vooral later met muziek uit heel de wereld heeft Garbarek een eigen muzieksoort ontwikkeld, waarin invloeden uit tal van genres doorklinken, maar die door de herkenbare sound altijd in de eerste plaats als Garbarekmuziek klinkt.
CONCERTRECENSIE. Clazz Ensemble, Zeeuwse Concertzaal Middelburg, 23 oktober 2009
beeld: Eddy Westveer
door: Mischa Beckers
Het twaalfkoppige Clazz Ensemble speelt op het snijvlak van jazz en moderne gecomponeerde muziek. Deze ‘small bigband’ is opgericht in 2007 en herbergt verschillende generaties topmusici uit de jazz en klassieke muziek. Het streven is het publiek te verrassen met grensverleggende en avontuurlijke stukken van hedendaagse componisten uit de moderne klassieke, en uit de jazz- en geïmproviseerde muziek.
CONCERTRECENSIE. Marc Ribot's Ceramic Dog met Eszter Balint, 't Schuttershof Middelburg, 21 oktober 2009
beeld: Eddy Westveer
door: Mischa Beckers
De Amerikaanse gitarist Marc Ribot (1954) genoot een klassieke gitaaropleiding maar zijn werk waaiert uit in vele richtingen. Hij maakt filmmuziek, is gastmuzikant op een enorm aantal albums, doet veel soloprojecten en onderhoudt diverse bands.
CD/DVD RECENSIE
Bert van den Brink – Reflections / My Piano is a Mirror
Cd Reflections: Bert van den Brink piano; Hein Van de Geyn contrabas; Hans van Oosterhout slagwerk
Dvd: My Piano is a Mirror: Documentaire van Annelotte Verhaagen
Opgenomen: cd, Porgy en Bess, Terneuzen, 9 december 2007
release: 2009
label: Challenge Jazz
tracks: 8 (cd)
tijd: 67:08 (cd), 44:00 (dvd)
website: www.bertvandenbrink.com - www.challengerecords.com
door: Erno Elsinga
De kwaliteiten van pianist Bert van den Brink behoeven nauwelijks betoog. Zijn composities met daarin opgesloten die fluwelen touch, feel en timing zijn uitzonderlijk waardoor Van den Brink, spelend vanuit de traditie, boven de vaderlandse jazzpianisten uitstijgt.
CD-RECENSIE
STriCat – Jab
bezetting: Gijs Levelt trombone; Theo van Tol accordeon; Bokkie Vink cymbaal
opgenomen: 2008 in Studio Boven
release: 2009
label: Karnatic Lab Records
tracks: 13
tijd: 59.51
website: www.stricat.com - www.karnaticlabrecords.com
myspace: www.myspace.com/stricatmusic
door: Rinus van der Heijden
Toen STriCat twee jaar geleden zijn eerste album ‘Rats & Gentle People’ uitbracht, werd een nieuw geluid toegevoegd aan de Nederlandse jazzmarkt. De mix van Balkanmuziek en van jazz afgeleide invloeden was nieuw en verrassend. Voeg daarbij de optelsom van trompet, accordeon en cymbaal en een frisse wind was verzekerd.
CONCERTRECENSIE. Trio Roditi, Ignatzek, Rassinfosse, Porgy en Bess, Terneuzen, 18 oktober 2009
beeld: Eddy Westveer
door: Mischa Beckers
De Braziliaanse trompettist Claudio Roditi vormt samen met de Duitse pianist Klaus Ignatzek en de Belgische bassist Jean-Louis Rassinfosse sinds 2002 een succesvol trio. Afgelopen zondag speelden zij in Porgy en Bess in Terneuzen.
CD-RECENSIE
Eric Vloeimans’ Gatecrash – Heavens Above
bezetting: Eric Vloeimans trompet en effecten; Jeroen van Vliet Fender Rhodes, toetsen en effecten; Gulli Gudmundsson contrabas, basgitaren en effecten; Jasper van Hulten slagwerk
opgenomen: 4 en 5 december 2008 in Fattoria Musica Osnabrück (D)
release: 2009
label: Challenge Records
tracks: 13
tijd: 78.03
website: www.ericvloeimans.com - www.challengerecords.com
door: Rinus van der Heijden
‘Heavens Above’. Zou over deze titel evenzeer zijn nagedacht als over de muziek op het nieuwste album van Gatecrash, het kwartet rond trompettist Eric Vloeimans? Zeker weten, want de titel geeft exact aan waar de vier musici zich op dit moment bevinden en de inhoud van ‘Heavens Above’ is een onwaarschijnlijk exposé van Nederlandse topjazz.
INTERVIEW
door: Erno Elsinga
Friederike Darius is sinds een half jaar de nieuwe direkteur van Jazz Impuls. "Jazz is intellectueel en entertainment tegelijk."
De succesvolle reeks dubbelconcerten die Jazz Impuls jaarlijks in theaters en schouwburgen door heel Nederland organiseert, is weer van start gegaan. Seizoen 2009/2010 wordt gekenmerkt door een gezonde mix van jong talent en kopstukken uit de vaderlandse jazz, aantrekkelijk verpakt om ook een nieuw publiek te bereiken. “Mensen aan de jazz brengen”, zegt Friederike Darius, sinds een half jaar de nieuwe directeur van Jazz Impuls, “dat is onze missie”. Maar volgend jaar, wanneer het Nederlands Fonds Voor Podiumkunsten (NFPK+) de toelage voor Jazz Impuls intrekt, wordt alles anders. “Vanaf zomer 2010 hebben we geen geld meer” aldus Darius. Toch is er hoop.
CD-RECENSIE
Mihály Borbély Quartet - Hommage à Kodály
bezetting : Mihály Borbély ; klarinet, tárogató, sopraansax, tilinkó, Dániel Szabó; piano, Balázs Horváth; bas, István Baló; drums, Balázs Kántor; cello
opgenomen: 12-15 oktober 2008
release: 2009
label : BMC / Codaex
tracks: 12
tijd: 47:18
website: www.mihalyborbely.hu - www.bmcrecords.hu
door: Mischa Andriessen
Een wonderlijke cd, maar niet vanwege de keuze voor de muziek van de Hongaarse componist Zoltán Kodály als inspiratiebron. Net als zijn tijdgenoot en vriend Béla Bartók was Kodály bijzonder geïnteresseerd in de Hongaarse volksmuziek waarvan de invloed dan ook in veel van zijn composities doorklinkt. Aan Bartók heeft menig jazzmusicus zich al gewaagd en niet zelden met goed resultaat, dus waarom zou de lyrische, ritmisch even enerverende muziek van Kodály niet geschikt zijn? Blazer Mihály Borbély heeft bovendien als zoveel Hongaarse jazzmusici stevige wortels in de volksmuzikale traditie van zijn land. Dat blijkt uit veel, onder meer uit de instrumentkeuze met de tárogató (Hongaarse klarinet) en de tilinkó (herdersfluit).
CD-RECENSIE
Mike Stern - Big Neighborhoud
bezetting: Mike Stern; gitaar met o.a. Jim Beard; toetsen, Cindy Blackman; drums, Richard Bona; bas, zang, Randy Brecker; trompet, Terri Lynne Carrington; drums, Bob Malach; sax, Bob Franceschini; sax, Steve Vai; gitaar, Dave Weckl; drums, Esperanza Spalding; bas, zang
opgenomen: 19 december 2008, 12, 21, 27, 29 januari 2009, 12 maart 2009
release: 2009
label: Heads Up / Codeax
tracks: 11
tijd: 69:57
website: www.mikestern.org - www.headsup.com
myspace: www.myspace.com/mikesternjazz
door: Mischa Andriessen
In het eerste nummer citeert Stern Jimi Hendrix, in het laatste Thelonious Monk. Het geeft precies aan dat de gitarist zich tussen rock en jazz begeeft, maar de power van het eerste genre drukt de lichtheid van het laatste ver naar de achtergrond. Stern heeft een hele batterij beroemde collega’s uitgenodigd om te komen buurten.
CD-RECENSIE
Audrey Chen en Robert van Heumen - Abattoir
bezetting: Audrey Chen, stem, cello; Robert van Heumen, elektronica
opgenomen: mei 2008, maart 2009
release: 2009
label: Evil Rabbit Records
tracks: 6
tijd: 59:63
website: www.hardhatarea.com/abattoir - www.evilrabbitrecords
myspace: www.myspace.com/audreychen
door: Jan Jasper Tamboer
Het cd-hoesje van 'Abattoir' ziet er bijzonder stijlvol uit. Het is onopgesmukt, eenvoudig uitgevoerd en getuigt misschien juist daardoor van fijne smaak. En dan te bedenken dat het concept uit puur geldelijk gebrek is ontstaan. Hoe hoger de nood, des te groter de creativiteit.
CONCERTRECENSIE. Basement Research, Paradox Tilburg, 9 oktober 2009
beeld: Stef Mennens
door: Rinus van der Heijden
Basklarinet, baritonsaxofoon en trombone. Drie donker gestemde instrumenten die de kern vormen van Basement Research, een kwintet rond de Duitse rietblazer Gebhard Ullmann. De in Amerika wonende leider richtte zijn groep op in 1995, stopte ermee in 2000 om in 2007 - toen hij vijftig jaar werd - Basement Research nieuw leven in te blazen.
CONCERTRECENSIE. Keith Jarrett, solo, Bozar Brussel, 9 oktober 2009
door: Mischa Andriessen
Architect Victor Horta had met het Bozargebouw een plek van overdonderende schoonheid voor ogen, maar dan ondergronds. Wie vanuit de tamelijk anonieme en labyrintachtige gangen de concertzaal binnengaat, kijkt zijn ogen uit; elegantie en verfijning gaan hand in hand met praktisch vernuft en een uitgesproken maar niet schreeuwerige grootsheid. Een ideale entourage voor een optreden van Keith Jarrett wiens muziek dezelfde karakteristieken als dit magnifieke bouwwerk heeft. Een weergaloze techniek gekoppeld aan een schijnbaar oneindige fantasie. Humor is niet zijn sterkste punt, maar verder heeft het er eerder van weg dat hij de vleugel geheimen ontfutselt dan dat die nog geheimen voor hem bevat.
CD-RECENSIE
New Niks & Artvark Saxophone Quartet – Busy, Busy, Busy
bezetting: Erwin Hoorweg fender Rhodes; Andreas Suntrop gitaar; Jasper le Clercq viool; Arend Niks slagwerk. Rolf Delfos sopraan- en altsaxofoon; Bart Wirtz altsaxofoon; Mete Erker tenorsaxofoon; Peter Broekhuizen baritonsaxofoon
opgenomen: Fattoria Musica in 2009
release: 2009
label: No Can Do Music / Toondist
tracks: 10
tijd: 61.37
website: www.artvarksq.com - www.arendniks.com
door: Rinus van der Heijden
Rottpod heette de jazzmarathon, die in april in het Nederlands Architectuur Instituut in Rotterdam werd gehouden en waar de groep New Niks van slagwerker Arend Niks en het Artvark Saxophone Quartet elkaar ontmoetten. Kruisbestuiven, dat was de opdracht aan alle groepen die waren uitgenodigd en dus deden New Niks en Artvark dat ook. Eerst in twee afzonderlijke sets, daarna in een derde, gezamenlijke set. Het resultaat vonden beide groepen verbluffend, ze besloten direct om door te gaan en het resultaat van die verbazing en samenwerking is nu vastgelegd op deze ´Busy, Busy, Busy´.
CD-RECENSIE
Scorpio Electric - No Man
bezetting: Helen Iten; zang, Fabienne Hoerni; tenor - en sopraansaxofoon, Jeanpierre Schaller; bas, Marco Figini; gitaar en elektrische sitar, Beni Bürgin; drums
opgenomen: 30 september - 3 oktober 2008
release: 2009
label: Mons records
tracks: 13
tijd: 69.21
website: www.scorpioelectric.com - www.monsrecords.de
myspace: www.myspace.com/scorpioelectric
door: Mischa Beckers
'No Man' is het tweede album van het Zwitserse Scorpio Electric. De muzikanten zijn sterk geschoold en spelen of speelden in diverse groepen. Met name gitarist Marco Figini en bassist Jeanpierre Schaller deelden het podium met een hele reeks giganten. Uit de funkhoek bijvoorbeeld Fred Wesely, Pee Wee Ellis, Mudbone Cooper, daarnaast Candy Dulfer en meer jazzgerelateerd met onder andere Roy Hargrove. Scorpio Electric begeeft zich in de Nu-jazz.
CD-RECENSIE
Blast4tet – Sift
bezetting: Dirk Bruinsma bariton- en sopraansaxofoon; Frank Crijns elektrische gitaar; Paed Conca basgitaar; Fabrizio Sfera slagwerk. Gast: Elio Martusciello elektronica
opgenomen: zomer 2006 in Montepulciano
release: 2009
label: ReR Records
tracks: 5
tijd: 43.33
website: www.blast4tet.nl - www.rermegacorp.com - www.rerusa.com
myspace: www.myspace.com/blast4tet
door: Rinus van der Heijden
Met ‘Sift’ alweer het zevende album, slaat de groep Blast, een totaal andere richting in dan met de vorige plaat ‘As Nowhere As Anywhere’. Hier werd het kwartet uitgebreid met een zangeres en klarinettist, op ‘Sift’ keert Blast terug naar zijn wortels – vandaar de toevoeging 4tet aan de groepsnaam - ook al is hier elektronicaspecialist Elio Martusciello gastspeler.
CONCERTRECENSIE. Joris Roelofs Quartet, Bimhuis, Amsterdam, 3 oktober 2009
beeld: Ger Koelemij
door: Tim Sprangers
Een talent is hij al lang, de 25-jarige Joris Roelofs. In 2004 winnaar van de Deloitte Jazz Award en na de masteropleiding van het conservatorium (2007) naar jazzwalhalla New York, de plek waar talent wordt getest en waargemaakt. Een jaar later volgde de internationale debuut-cd en een jaar hierna, op dit moment, een Europese tour met kompanen uit New York.
CD-RECENSIE
Blazin’ Quartet - Finding A Way
bezetting: Michael Rörby; trombone, effecten, Alex Rimu; tenorsax, clarinet, effecten, Srdan Ivanovic; drums, effecten, Mihail Ivanov; bas
opgenomen: 2-4 december 2008
release: 2009
label: Challenge
tracks: 12
tijd: 54:47
websites: www.blazinquartet.com - www.challengerecords.com
myspace: www.myspace.com/blazinquartet
door: Mischa Andriessen
Nadat het Srdan Ivanovic Blazin’ Quartet in het jaar van haar oprichting al de Holland Casino Jazz & Pop Award had gewonnen, sleepte de groep na een sterk optreden op North Sea Jazz vorig jaar ook meteen de Dutch Jazz Competition in de wacht. De prijs hield een tour in langs veel Nederlandse zalen en de opname van de eerste cd die nu is verschenen. Die release heeft meteen een kleine naamswijziging tot gevolg, de groep heet nu simpelweg Blazin’ Quartet. Srdan Ivanovic heeft wel nog het grootste aantal composities aangedragen.
CD-RECENSIE
Jim Black AlasNoAxis - Houseplant
bezetting: Chris Speed; tenorsax, Hilmar Jensson; gitaar, Skuli Sverrisson; bas, Jim Black; drums, laptop
opgenomen: september / oktober 2008
release: 2009
label: Winter & Winter
tracks: 12
tijd: 60:38
websites: www.jimblack.com - www.winterandwinter.com
myspace: www.myspace.com/alasnoaxismusic
door: Mischa Andriessen
AlasNoAxis, de band van de inventieve drummer Jim Black, draait al weer een tijd mee. 'Houseplant' is de vijfde cd in negen jaar tijd. Hoewel de groepsound door dat ietwat dreinende spel van gitarist Hilmar Jensson meteen herkenbaar is, valt toch op dat de stijl van AlasNoAxis veranderd is. De energieke chaos van het eerste uur heeft plaatsgemaakt voor een meer compacter geluid, waarin Jensson en Speed als lichtgewicht boxers om elkaar heen draaien.
FESTIVAL JAZZ INTERNATIONAL ROTTERDAM, De Doelen Rotterdam, zondag 27 september 2009
beeld: Thomas Huisman
door: Tim Sprangers
‘Punkyrockyelectroachtigjazzy dingen’ wilde gastprogrammeur Anton Goudsmit laten zien en horen op het negende Festval Jazz International Rotterdam. Geen egoïstisch gepiel, maar echte bands. Goudsmit zelf zegt het meest uit communicatie met anderen te leren en heeft daarom een liefde voor vaste bands in plaats van incoherente projecten.
