INTERVIEW
door: Natavan Huseynova
De Azerbeidjaanse jazzpianist Shahin Novrasli is een belangrijke vertolker van de jazz-mugham. Foto © Farid Khayrulin
In Azerbeidzjan is al sinds de jaren vijftig van de vorige eeuw een bijzondere vorm van jazz ontwikkeld: jazz-mugham. Een mengeling van traditionele mugham en jazzmuziek. Wat jazz-mugham is vertelt pianist Shahin Novrasli tijdens een interview. Landgenote, journalist en musicoloog Nata Huseynova sprak namens Jazzenzo met hem.
CD-RECENSIE
Tony Malaby Cello Trio - Warblepeck
bezetting: Tony Malaby; tenor- en sporaansax, Fred Lonberg-Holm; cello, elektronica, John Hollenberg; drums, marimba, xylofoon, klokkenspel, melodica, kleine keukenapparatuur
opgenomen: 6-7 januari 2008
release: 2008
label: Songlines / Challenge
tracks: 11
tijd: 54:38
websites: www.tonymalaby.com - www.songlines.com
door: Mischa Andriessen
Tony Malaby is een tenorist met een ouderwets ruige sound. Wat je een scheurende sax noemt, met steeds een pruttelend geluid alsof de klank van heel diep komt. Hoewel hij inmiddels tien platen onder eigen naam maakte, is hij vooral bekend als sideman. Hij speelde met Paul Motion, Mark Helias, Fred Hersch, Mario Pavone, Gebhard Ullmann en vele anderen waaronder de te veel anoniem gebleven Chris Lightcap en Malaby’s echtgenote Angelica Sanchez. Die namen geven al aan dat Malaby het vooral in de wat meer experimentele hoek zoekt, maar wel met minstens een been in de traditie blijft staan.
CONCERTRECENSIE. Branford Marsalis Quartet, Lantaren Venster Rotterdam, 23 mei 2009
beeld: Thomas Huisman
door: Cees van den Berg
Saxofonist Branford Marsalis verontschuldigt zich voor de vertraging van het concert. Een interview is uitgelopen. Hij stelt vervolgens de band voor: Joey Calderazzo op piano, Eric Revis op bas en… verrassing, de 18-jarige Justin Faulkner op drums.
CD-RECENSIE
Yuri Honing and Floris – Phase Five
bezetting: Yuri Honing; saxofoons, Floris Klinkert; Beats & Programming, Stef van Es; elektrische gitaar, Lucas Dols; contrabas, David Pino, zang, gitaar, Leine; zang, gitaar, Janne Schra; zang, Sarah Bettens; zang, Lilian Vieira; zang, Olger Star; scratches, Sietse van Gorkom; viool, Ro Krauss; altviool
opgenomen: 2008
release: 2009
label: Universal music
tracks: 12
tijd: 42.47
websites: www.yurihoning.com – www.floris.tv
myspace: www.myspace.com/yurihoningandfloris
door: Tim Sprangers
Meest opvallende aan het nieuwste project van Yuri Honing is de wijze van opname. Producent Floris Klinkert pikte voor hem inspirerende elementen uit het oeuvre van de saxofonist waarover nieuwe solo’s over werden geblazen. Na wederom wat geknip en geplak ging Floris aan de slag met Nederlandse zangers, creëerde een nieuwe basis en het was vervolgens aan Honing om voor de laatste keer saxpartijen aan toe te voegen. Resultaat is een gevarieerde frisse plaat met enkele tracks die zomaar uitgebracht kunnen worden op single.
CONCERTRECENSIE Led Bib, Tilburg, muziekpodium Paradox, 22 mei 2009
beeld: Marcel Mutsaers
door: Rinus van der Heijden
Soms krijgt een recensent het zwaar voor de kiezen als hij vastloopt in een van zijn basistaken: aan zijn lezerspubliek uitleggen bij welke muzieksoort of –stijl hij weer eens is aangeschoven. Want de lezer wil weten, inschatten, beoordelen en overwegen of hij of zij de verrichtingen van de beschreven musici zelf ook eens wil bijwonen.
CONCERTRECENSIE. Trytone presenteert: New ways of Jazz: Meeting/Still-3/Elastic Jargon, Zaal 100 Amsterdam, 20 mei 2009
beeld: Elton Eerkens
door: Tim Sprangers
De organisatie van Trytone tracht een podium voor ‘New ways of Jazz’ te creëren. Het gesubsidieerde collectief probeert eigenzinnige muzikanten uit voornamelijk het jazzgenre een podium en label te bieden. Boeiende nationale en internationale crossoverinitiatieven zijn het resultaat van de inzet van het Amserdamse Trytone. De thuisbasis is het 25 jaar geleden gekraakte cultuurpodium Zaal 100, gelegen in stadsdeel Westerpark. Twee keer in de maand, de eerste en derde woensdag, kan hier voor een aantrekkelijke toegangsprijs geluisterd worden naar originele interacties tussen verschillende kunstdisciplines.
CONCERTRECENSIE New Cool Collective & Jules Deelder & Ger Sax, Schouwburg Middelburg, 16 mei 2009
beeld: Eddy Westveer
door: Mischa Beckers
New Cool Collective met Jules Deelder en Ger 'Sax' van Voorden speelden deze dag in de schouwburg in Middelburg hun voorlaatste optreden van de huidige tournee. New Cool Collective startte in maart dit jaar met een reprisetournee met Jules Deelder. "We hadden een aanloop in 2007 en begonnen toen met wat optredens op onder andere de Uitmarkt", zegt bandleider en saxofonist Benjamin Herman. "De samenwerking pakte prima uit. Zo groeide het en intussen is het behoorlijk geëvolueerd".
CONCERTRECENSIE Estafest, Paradox Tilburg, 15 mei 2009
beeld: Marcel Mutsaers
door: Rinus van der Heijden
Als topformatie. Zo manifesteerde het kwartet Estafest zich deze avond in een vol Paradox, dat werd overspoeld met muziek uit alle delen van de wereld. Daarmee is niet gezegd dat Estafest een wereldmuziekgroep is. Wel dat saxofonist/klarinettist Mete Erker, gitarist Anton Goudsmit, altviolist Oene van Geel en pianist Jeroen van Vliet zich aan het front van jazzmusici scharen, die geheel in het teken van deze tijd jazzgrenzen gaan oprekken en zich laten meevoeren op de muzikale hartslag die tegenwoordig de gehele wereld omvat. Het leverde een adembenemend concert op.
CONCERTRECENSIE Paul Bley, Bimhuis Amsterdam, 13 mei 2009
beeld: Ger Koelemij
door: Mischa Andriessen
Een uurtje en twee kleine toegiften. Paul Bley hield het in het Bimhuis kort. In de stevige ovatie die hij aan het einde kreeg, klonk hoogstwaarschijnlijk niet alleen waardering voor de zojuist gespeelde muziek door, maar vooral ook respect voor een imposante carrière.
CD-RECENSIE
Phaedra – Too Much In Store
bezetting: Phaedra Kwant; (fretloze) basgitaar, contrabas, zang, Stormvogel; piano, Fender Rhodes, synthesizer, Arno van Nieuwenhuize; drums, Susanne Alt; altsaxofoon, Jelske Hoogervorst; sopraan– en tenorsaxofoon, Robert Scherpenisse; bugel, trompet
Opgenomen: 2008
release: 2009
label: Maxanter Records
tracks: 10
tijd: 48.31
websites: www.phaedrakwant.nl - www.maxanter.nl
myspace: www.myspace.com/phaedrasongs
door: Mischa Beckers
Phaedra Kwant studeerde basgitaar aan het Conservatorium van Amsterdam en werd in 2004 de eerste vrouwelijke Master of Music Basgitaar van Nederland. Tegenwoordig is zij is een veel gevraagd freelance musicus in de pop-, jazz- en theaterwereld en speelde onder andere twee seizoenen in de theatershows van cabaretière Claudia de Breij. Vanaf 2005 richtte ze zich veel op haar eigen band. Too Much In Store is Phaedra’s debuutalbum.
CD-RECENSIE
Eric Vloeimans Fugimundi – Live at Yoshi’s
bezetting: Eric Vloeimans trompet, Harmen Fraanje piano, Anton Goudsmit gitaar
opgenomen: 13 oktober 2008, Yoshi’s Jazz Club Oakland
release: 2009
label: Challenge Jazz
tracks: 9
tijd: 61.03
website: www.ericvloeimans.com - www.challenge.com
myspace: www.myspace.com/ericvloeimans
door: Erno Elsinga
‘Live at Yoshi’s’ is het sprankelende resultaat van de korte tournee dat het trio Fugimundi eind vorig jaar in de Verenigde Staten ondernam. Het zoveelste kunstwerk van trompettist Eric Vloeimans, niet in de laatste plaats tot stand gebracht door pianist Harmen Fraanje en gitarist Anton Goudsmit.
CONCERTRECENSIE. Tyft, Paradox Tilburg, 8 mei 2009
beeld: Marcel Mutsaers
door: Tim Sprangers
In welk zelfstandig of bijvoeglijk naamwoord Tyft ook omschreven wordt, ‘energie’ of ‘energiek’ moet hier immer aan verbonden zijn. Het IJslands-Amerikaanse trio pompt, raast en dondert in maten, ritmes, ritmewisselingen, tempi en melodieën, afhankelijk danwel onafhankelijk van elkaar. En dit vaak in onvoorspelbaar freejazzgeweld. Een avondje Tyft is een avontuur, waarin oordopjes een pré zijn.
CONCERTRECENSIE. Muhal Richard Abrams, Bimhuis, Amsterdam, 9 mei 2009
beeld: Ger Koelemij
door: Mischa Andriessen
Het concert eindigde zoals het begon; Muhal Richard Abrams nauwelijks zichtbaar achter de vleugel, in gedachten verzonken. Die grote piano tussen de fragiele man en het publiek. Pas toen de allerlaatste, allerfijnste resonantie van het slotakkoord was weggestorven, kwam hij te voorschijn. Aarzelend, bescheiden nam hij het applaus in ontvangst. Een applaus dat gezien de matige opkomst opvallend hard was en dat lang volgehouden werd. Een applaus dat een uiting van diep respect was voor een markante muzikant, maar waarin ook opluchting doorklonk. Het was volbracht.
CD-RECENSIE
Jeff "Tain" Watts - Watts
bezetting: Jeff “Tain" Watts; drums, Branford Marsalis; saxen, Terence Blanchard; trompet, Christian McBride; bas. Gast: Lawrence Fields; piano
opgenomen: 26-27 juli 2008
release: 2009
label: Dark Key Music
tracks: 10
tijd: 62.30
websites: www.chambersoftain.com - www.darkkeymusic.com
myspace: www.myspace.com/tainish
door: Mischa Andriessen
Watts, Marsalis, Blanchard en McBride; die wiskunde kan iedereen doen, zou je zeggen. “Watts” moet dan volgens die optelsom wel een heel goede cd zijn. Helaas is een sterbezetting niet altijd een garantie voor succes. Soms wordt zo’n samenkomen van grote namen een gezellig onderonsje. Een jam voor eigen plezier waarbij de composities van ondergeschikt belang zijn. Dat geldt allemaal ook voor “Watts” en toch is het een fantastische plaat.
ACHTERGROND
door: Erno Elsinga
De Amerikaanse bassiste Esperanze Spalding is één van de vele artiesten die optreden tijdens The Hage Jazz, op 22 en 23 mei.
Met De Dijk prominent op het affiche, een overvloed aan thema’s, uitbreiding van het aantal podia en een wirwar aan muzikanten en muziekstijlen, gaat The Hague Jazz op 21 en 22 mei zijn vierde editie tegemoet. ‘Wij geloven niet in een uitsluitend op experimenteel gericht jazzfestival’, zegt de organisatie, die tot streven heeft een volwaardige vervanger van North Sea Jazz voor de stad Den Haag te zijn, en predikt een van de weinig overgebleven topjazzfestivals te zijn op de internationale kalender.
CD-RECENSIE
Pow Ensemble – Homage to hazard live, Amsterdam 2008
bezetting: Han Buhrs zang, stem, elektronica; Luc Houtkamp computer, elektronica, tenorsaxofoon, zang, computer gecontroleerde percussie; Guy Harries stem, fluit, computer, toetsen; Wolter Wierbos trombone, zang; Nina Hitz cello; Joseph Bowie trombone en stem
opgenomen: 26 juni 2009 Bimhuis Amsterdam en zomer 2007 in Studio Luc Houtkamp Den Haag
release: 2009
label: X-OR
tracks: 12
tijd: 70.18
website: www.powensemble.nl - www.myspace.com/powensemble
door: Rinus van der Heijden
Toen Luc Houtkamp in 2004 de VPRO/Boy Edgarprijs kreeg, fronste menigeen de wenkbrauwen. Houtkamp? Dat is toch die jaren-zestigfiguur, die is toch helemaal passé? Of weer een ander: Houtkamp, met zijn piep-jan-knormuziek? Feit is dat de Haagse improviserend musicus er zich niets van aantrok en gewoon de weg vervolgde die hij al aflegde vanaf de jaren zestig en in 2002 uitkwam bij de geboorte van het Pow Ensemble.
INTERVIEW
door: Mischa Beckers
Ernst Glerum ontvangt op 11 mei de VPRO Boy Edgarprijs 2009 in Bimhuis. Glerum: "Ik heb veel geluk met spelen." Foto © Annegien Haselager.
Medio januari stond Everard van der Marck bij bassist en componist Ernst Glerum "met een belangrijke mededeling” op de voicemail. Van der Marck had erbij gezegd dat hij van het Muziek Centrum Nederland is. Daarvan wist Glerum dat het de instelling is achter de Boy Edgar Prijs. Stiekem dacht hij dat die prijs wel eens binnen zijn bereik zou kunnen liggen. Naar eigen zeggen duizelde het hem een tijdje toen hij kort daarna de telefonische bevestiging kreeg dat de VPRO / Boy Edgar Prijs 2009 inderdaad aan hem was toegekend.
CONCERTRECENSIE. Stefon Harris & Blackout, Lantaren Venster Rotterdam, 1 mei 2009
beeld: Thomas Huisman
door: Mischa Andriessen
In 1999 bracht Blue Note de cd ‘New Directions’ uit waarop een aantal jonge talenten uit de toenmalige stal van het label als één groep werd gepresenteerd: Greg Osby, Mark Shim, Jason Moran en vibrafonist Stefon Harris. Aanvankelijk werd er nog frequent op elkaars platen meegespeeld, maar de ingezette samenwerking is geleidelijk aan verwaterd. Shim verdween al snel, Osby veel later bij Blue Note en hoewel het pionierswerk vooral van Osby kwam, is de belofte van een nieuwe richting waarschijnlijk het duidelijkst door pianist Jason Moran ingelost.
CONCERTRECENSIE. Lee Konitz en Minsarah, Bimhuis Amsterdam, 29 april 2009
beeld: Thomas Huisman
door: Mischa Andriessen
Vorig jaar verscheen ‘Deep Lee’, een verrassend samenwerkingsproject van altsaxofonist Lee Konitz en het jonge pianotrio Minsarah. ‘Deep Lee’ is een breekbare, maar ook speelse plaat waarop de muzikanten het beste in elkaar naar boven halen. Op grond daarvan mocht heel wat van het optreden in het Bimhuis verwacht worden, maar het concert werd nog indrukwekkender dan gedacht. Je kon zien en horen dat er een bijzondere band bestaat tussen Konitz en zijn veel jongere bandleden. Volledig onversterkt werd gemusiceerd met een zeldzame intimiteit en onalledaags veel spelplezier. Nog opvallender was de concentratie van de musici en hun uitgesproken durf.
door: Natavan Huseynova
