CONCERTRECENSIE. Sexteto Rodriguez, Bimhuis Amsterdam, 26 april 2009
beeld: Thomas Huisman
door: Mischa Andriessen
Hij was al jaren een veelgevraagd muzikant in zowel pop- als jazzkringen toen percussionist Roberto Juan Rodriguez zelf muziek begon te schrijven. Dat zijn Cubaanse achtergrond in zijn composities doorklinkt, is niet verwonderlijk, dat hij die muziek mixte met klezmer is dat wel. Zelf kan hij ook niet helemaal verklaren hoe deze niet voor de hand liggende combinatie tot stand is gekomen. Dat doet er ook weinig toe, want het werkt. Zijn eerste cd 'El Danzon de Moises' is een van de grootste successen op John Zorns Tzadik label.
CD-RECENSIE
Curios - Closer
bezetting: Tom Cawley piano; Sam Burgess bas; Joshua Blackmore slagwerk
opgenomen: 21 en 22 april 2008
release: 2009
label: Rub Recordings
tracks: 10
tijd: 50.15
website: www.curiosmusic.com - www.rubrecordings.com
myspace: www.myspace.com/curiosband - www.myspace.com/tomcawley
door: Erno Elsinga
‘Closer’ is pas het tweede album van het jonge Engelse pianotrio Curios, maar nu al is duidelijk dat het trio van componist en pianist Tom Cawley van een blijvende toegevoegde waarde is. Het trio doet veel denken aan de pianotrio’s EST en Bad Plus, opereert op het snijvlak van jazz en klassiek, en sluit naadloos aan bij de hippe Londense jazzscene. Op 12 juli speelt Curios op North Sea Jazz, maar eerst komt het trio in mei naar Lantaren Venster, wanneer het een dubbelconcert verzorgt met Polar Bear.
CD-RECENSIE
Fra Fra Sound – Dya So
bezetting: Andro Biswane gitaar; Robin van Geerke piano; Vincent Henar basgitaar; Michael Simon trompet; Efraïm Trujillo saxofoons; Carlo Ulrichi Hoop percussie; Roel Calister slagwerk; Walther Muringen slagwerk
opgenomen: E-Sound Studio Weesp
release: 2009
label: Pramisi Records
tracks: 9
tijd: 49.56
website: www.frafrasound.com - www.myspace.com/frafrasound
door: Rinus van der Heijden
Dertig jaar lang al is Fra Fra Sound een constante in de wereld van de Nederlandse jazz en geïmproviseerde muziek. Begonnen als vertegenwoordiger van de zogeheten Paramaribop pikte de groep in haar lange bestaan daarna invloeden mee uit Afrika, het Caribisch gebied en de Verenigde Staten. Die kruisbestuivingen zijn op dit album ‘Dya So’ (Precies Hier) allemaal terug te vinden.
CONCERTRECENSIE. Pat Martino Trio. Paradox, Tilburg, 24 april 2009
beeld: Marcel Mutsaers
door: Erno Elsinga
Het verhaal is al vaak verteld. Pat Martino leerde zichzelf opnieuw gitaarspelen nadat in de jaren tachtig ten gevolge van een hersenoperatie zijn geheugen werd uitgewist. Maar inmiddels is de 64-jarige gitarist langer muzikant na zijn herstel dan daarvoor. In Paradox trad hij aan met zijn orgeltrio om er te putten uit zijn rijke oeuvre met als rode lijn het werk van zijn grote voorbeeld Wes Montgomery.
CONCERTRECENSIE. Brown vs Brown / Neo, OT301, Amsterdam, 18 april 2009
beeld: Elton Eerkens
door: Tim Sprangers
Voor uitdagende elektronische muziek moet je in Amsterdam zijn bij STEIM op de Utrechtsedwarsstaat of het net opgezette SMART Project Space. Boeiende pop, rock en punk op undergroundniveau vind je in café’s als De Nieuwe Anita, Pakhuis Wilhelmina of de OCCII. Voor nieuwe jazzformaties of aardige experimenten ben je in Zaal 100 of de Badcuyp op de juiste plek. Cultureel centrum OT301, de in 1999 gekraakte oude filmacademie op de Overtoom, raakt geprofessionaliseerd en lijkt al de muziekdisciplines samen te brengen. Het Nederlandse Brown vs Brown, met invloeden uit vele muzikale stijlen, is dan ook voor het multidisciplinaire podium gemaakt. Extra dimensie is dat de band niet enkel het avontuur aangaat wat stijlen betreft.
CONCERTRECENSIE. Kurt Rosenwinkel Band, Bimhuis, Amsterdam, 20 april 2009
beeld: Thomas Huisman
door: Tim Sprangers
Schuddende hoofden, handen in het haar, verbazende kreten en wegwuifgebaren in het publiek. Er heerste een sfeer van verontwaardiging en ontsteltenis. Een desillusie? ‘Hoe is dit mogelijk?’ werd er geroepen. En dat terwijl de spanning voorafgaand aan het concert om te snijden was; de verwachtingen waren hoog. Kurt Rosenwinkel voldeed niet aan de verwachtingen; hij overtróf ze, met volle glorie.
CD-RECENSIE
Steve Lehman Quintet - On Meaning
bezetting: Steve Lehman; altsax, Jonathan Finlayson; trompet, Chris Dingman; vibrafoon, Drew Gress; bas, Tyshawn Sorey-drums
opgenomen: 18 juni 2007
release: 2008
label: Pi Recordings / Codaex
tracks: 8
tijd: 45:04
websites: www.stevelehman.com - www.pirecordings.com
door: Mischa Andriessen
'On Meaning' is Steve Lehmans vijfde cd onder eigen naam en zijn tweede op Pi Recordings. Veel uitgaven op dat label verraden de invloed van Henry Threadgill en Steve Coleman. Bij Lehman is dat niet anders – Finlayson, Sorey en Gress hebben bovendien allemaal met Coleman gespeeld - maar het is verwerkte invloed. Je herkent waar hij vandaan komt zonder dat sprake is van slaafse navolging.
INTERVIEW
door: Rinus van der Heijden
Eric Vloeimans: “Amerikaanse muziekliefhebbers hebben een soort innerlijke energie zonder dogma’s." Foto © Jojanneke Claessen
Tot vorig jaar was wat Amerika betreft, New York ‘the place to be’ voor trompettist Eric Vloeimans. Hij studeerde er ooit, speelde op een festival van trompettist Dave Douglas, met het Duke Ellington Orchestra en de band van Frank Foster. Andere plaatsen in de Verenigde Staten kende hij niet. Maar na een tournee in oktober vorig jaar is zijn blik verwijd. “Ik dacht niet dat Amerika zó zou zijn.” Morgen presenteert Vloeimans’groep Fugimundi haar nieuwste cd, met muziek uit datzelfde Amerika.
CD-RECENSIE
Sonny Rollins - Road Shows Vol. 1
bezetting: Christian McBride, Steve Jordan, Sonny Rollins: tenor saxofoon; Roy Haynes, Bob Cranshaw: contrabas; Al Foster, Victor Lewis, Stephen Scott: piano; Bobby Broom: gitaar; Clifton Anderson: trombone
opgenomen: 1980 - 2007
release: oktober 2008
label: Doxy Records / Universal
tracks: 7
tijd: 71.40
website: www.sonnyrollins.com
door: Mischa Andriessen
Van het zeer selecte groepje jazzsaxofonisten (dood of levend) dat een vergelijkbare status als Sonny Rollins heeft, lijkt het soms alsof elke noot die ze ooit geblazen hebben op plaat is uitgebracht. De zelfkritische Rollins is op dat vlak echter doorgaans terughoudend geweest. Dat er nu een van de hoopvolle toevoeging ‘Vol.1’ voorziene selectie uit bijna 30 jaar optredens is verschenen, is daarom toch een grotere verrassing dan dat de kwaliteit ervan enorm hoog is.
CONCERTRECENSIE. Beady Belle, Lantaren Venster, Rotterdam, 17 april 2009
beeld: Elton Eerkens
door: Tim Sprangers
Waarom die Noorse jazzsound zo betoverend is? De subtiele eenheid, de warme klanken, de heldere grooves, de laidbackhouding, de immer aanwezige soul, de starre houding van muzikanten of de dromerige sferen… Misschien moeten we niet naar antwoorden zoeken, maar het bij de beschrijving van ‘betoverend’ houden. Beady Belle weet ook na hun wat vlakkere album ‘Belvedere’ te overtuigen door een unieke sound die enkel in Scandinavië gecreeërd lijkt te kunnen worden.
CD-RECENSIE
Totem> - Solar Forge
bezetting: Bruce Eisenbeil; gitaar, Tom Blancarte; bas, Andrew Drury; drums
opgenomen: 5 augustus 2007
release: 2008
label: ESPdisk / Challenge
tracks: 4
tijd: 53:50
websites: www.eisenbeil.com - www.espdisk.com
myspace: www.myspace.com/eisenbeil
door: Mischa Beckers
Gitarist Bruce Eisenbeil werkte en nam op met een scala aan jazzmuzikanten zoals Cecil Taylor en David Murray, neigt naar avant-garde met het recente album Inner Constellations Volume 1, maar werkte in de jaren 80 ook met artiesten als Jeff Buckley en gitaar 'shredder' Paul Gilbert. Met Totem> begeeft Eisenbeil zich op het vlak van collectieve improvisatie en creëert muziek die ontdaan is van iedere notie van traditionele harmonie, melodie, ritme en andere conventies.
DVD-RECENSIE
David Murray Black Saint Quartet - Live In Berlin
bezetting: David Murray; basklarinet, tenorsax, Lafayette Gilchrist; piano, Jaribu Shahid; bas, Hamid Drake; drums
opgenomen: 17 november 2007
release: 2008, dvd
label: Jazzwerkstatt / Codaex
tracks: 5
tijd: 72.16
websites: www.myspace.com/davidmurraymusic - www.jazzwerkstatt-berlin-brandenburg.de/shop.htm
door: Mischa Andriessen
Toen halverwege de jaren zeventig David Murray aan het jazzfirmament verscheen, werd hij gezien als de beloftevolle erfgenaam van the new thing. Met een prachtige plaat als ‘Ming’ bewees hij dat dit vertrouwen volkomen terecht was geweest, maar Murray is er de man niet naar om anderen te laten zeggen wat hij moet doen en dus heeft hij zich nooit tot de vrije jazz beperkt en bijvoorbeeld ook uitstapjes naar funk gemaakt.
INTERVIEW
door: Rinus van der Heijden
“Ik wil afgestuurde studenten slimheid bijbrengen hoe om te gaan met instanties of mensen waar geld is te halen.” Foto © Marc van Vugt
Als hij zelf twintig jaar geleden de kans had gehad, had hij die met beide handen aangegrepen. Nu de mogelijkheden zich aandienden om aankomende musici professioneel naar een loopbaan te begeleiden, aarzelde contrabassist/bandleider/componist Eric van der Westen geen moment. Sinds kort is hij producent en projectleider bij Vers, een initiatief van Muzieklab Brabant, gevestigd in Tilburg.
CD-RECENSIE
Scallymatic Orchestra – Annie Get Your Gun
bezetting: Mathijs Duringhof; gitaar, Joep Beving; keys, Hugo den Oudsten; bas, Salle de Jonge; drums, Juri Kuefner; percussie, Gerben Klein Willink; trompet, flugelhorn, Carlo Banning, saxen, fluit. Gasten: Paul van Kessel; zang, Wieke Garcia; zang, Stefan Schmid; toetsen, Han Litz; fluit.
opgenomen: 2008
release: april 2009
label: Flyin’ High Records
tracks: 11
tijd: 60 minuten
website: www.scallymaticorchestra.nl - www.flyinhighrecords.com
myspace: www.myspace.com/scallymaticorchestra
door: Tim Sprangers
Of jazz aan populariteit wint, of dat het tegenwoordig populair is om muziek onder jazz te scharen, vormt heerlijk voer voor discussie. Wat het antwoord ook is, het aantal jonge bands, dj’s en projecten die worden geconnoteerd aan het genre, groeien als kool. In Den Haag, Rotterdam, Utrecht en Amsterdam zien we, voornamelijk in clubs, een groeiende jazzprogrammering. Denk aan initiatieven als The Wicked Jazz Band, Leslie Nielsen, Jazz Juice en The Young Sinatras.
CONCERTRECENSIE. Harmen Fraanje/Ernst Reijseger/Mola Sylla, Bimhuis, Amsterdam, 11 april 2009
beeld: Thomas Huisman
door: Tim Sprangers
Zet drie muzikale avonturiers bij elkaar en er ontstaat vanzelf wel een boeiend klankveld. Het lijkt logisch, maar deze relatie is alles behalve vanzelfsprekend. Muzikanten die zich op vele vlakken begeven moeten zich op talloze niveaus kunnen aanpassen en inpassen, behoren groot respect te hebben voor hun podiumkompanen en gaan alles behalve egocentrisch te werk. Er zal een eenduidig geluid gecreërd moeten worden dat zich onderscheidt door een unieke samenstelling. Pianist Harmen Fraanje, cellist Ernst Reijseger en zanger/percussionist Mola Sylla beheersen deze elementen op buitengewoon indrukwekkende wijze.
CD-RECENSIE
Lars Danielsson – Tarantella
bezetting: Lars Danielsson contrabas, cello, basviool; Leszek Mozdmer piano, celesta, clavecimbel; Mathias Eick trompet; John Parricelli gitaar; Eric Harland, slagwerk, percussie
opgenomen: 2008
release: 2009
label: ACT / Challenge
tracks: 13
tijd: 57.38
website: www.larsdanielsson.com - www.actmusic.com
door: Rinus van der Heijden
De Zweedse bassist Lars Danielsson brengt met deze ‘Tarantella’ zijn vierde album uit bij ACT Music. Op de voorgaande drie toonde hij zich een duizendpoot, die muziek vanuit allerlei gezichtspunten vorm gaf. Hij schroomde daarbij zelfs niet om uit de bron van klassieke muziek te putten, waarbij het resultaat een vanzelfsprekend effect mee kreeg. Wie de bezetting van Danielssons groep voor deze schijf bekijkt, zal aan de bezetting van cello, viool en clavecimbel zien, dat ook hier klassieke elementen deel uitmaken van het totaalconcept.
BOEKBESPREKING
Jeroen de Valk – Go man, go! In de coulissen van de jazz
Uitgever: Vangennep Amsterdam
Isbn: 9789055150847
Paperback, 174 blz.
Prijs: € 17,50
Uitgegeven: 6 april 2009
Websites: www.vangennep-boeken.nl - www.jeroendevalk.nl
Door: Erno Elsinga
Het interviewboek ‘Go man, go!’ van Jeroen de Valk bevat twintig interviews met bekende en minder bekende jazzmuzikanten, het merendeel afgenomen in het tweede deel van de jaren negentig. Over het algemeen schilderachtige gesprekken die haarfijn de conditie van de muzikant op dat moment, vastlegt. Oude interviews brengen natuurlijk niets nieuws, maar vormen wel de ultieme, eerstehands geschiedschrijving. In een notendop, weliswaar.
CD-RECENSIE
Sebastian Gahler Trio – Meditation
bezetting: Sebastian Gahler; piano, Nico Brandenburg; bas, René Marx; drums
opgenomen: 9 en 10 november 2006
release: 2009
label: Double Moon / Challenge
tracks: 8
tijd: 59:46
websites: www.sebastiangahler.de - www.doublemoon.de
myspace: www.myspace.com/sebastiangahlertrio
door: Mischa Beckers
‘Meditation’ is het debuutalbum van dit trio onder leiding van de jonge pianist en componist Sebastian Gahler. De titel ‘Meditation’ zegt veel. Repetitieve, vaak wat lyrische, melancholische lijnen en klankelementen, geven het gevoel van een warme deken. Daarbovenop liggen de sterk gepositioneerde melodieën en die geven een prettige lichtheid aan de stukken. Maar Gahler heeft meer te vertellen en benut de acht composities van gemiddeld meer dan acht minuten daarvoor ten volste.
CD-RECENSIE
Carlo Nardozza Quintet– Winterslag
bezetting: Carlo Nardozza; trompet, piccolo, Daniël Daemen; altsaxofoon, sopraansaxofoon, Melle Weijters; gitaar, Tom van Acker; contrabas, Steffen Thormählen; drum, percussie
opgenomen: februari 2008
release: september 2008
label: Prova Records
tracks: 10
tijd: 51
websites: www.cnq.be - www.myspace.com/nardozzacarlo
door: Tim Sprangers
Origineel in veelzijdigheid tekent ‘Winterslag’ van het Carlo Nardozza Quintet. De Belgische trompettist dankt deze eigenschappen aan zijn multiculturele achtergrond; elk nummer tekent een bepaald moment in zijn leven. Vader Nardozza was een mijnwerker die vanuit Italië verhuisde naar het Belgische Limburg. De tweede cd van het CNQ is een suite die bol staat van invloeden uit talloze genres en landen. Compositorisch een waanzinnige plaat, doordat deze potpourri als een eenduidige vanzelfsprekendheid wordt gepresenteerd.
CD-RECENSIE
Georgi Kornazov’s Horizons Quintet - Viara
bezetting: Georgi Kornazov; trombone, Emile Parisien; sopraansax, Manu Codjia; gitaar, Marc Buronfosse; bas, Karl Jannuska; drums
opgenomen: 20-21 september 2007
release: 2008
label: BMC
tracks: 9
tijd: 58:45
websites: www.kornazov.com - www.bmc.hu
myspace: www.myspace.com/kornazov
door: Mischa Andriessen
Trombonist Georgi Kornazov is bekend geworden als vaste waarde in het Strada Quartet en –Sextet van Henri Texier, waarin hij een heel krachtige blazerssectie vormt met François Cournelloup en in het sextet ook Sebastien Texier. Voor de release van de cd van zijn eigen groep heeft de Bulgaar onderdak gevonden bij het Hongaarse BMC-label. BMC, brengt ook klassieke muziek uit, maar deze platenmaatschappij is gespecialiseerd in hedendaagse jazz met invloeden uit volksmuziek. Dat is ook precies de hoek waar “Viara” te plaatsen valt.
CD-RECENSIE
Bob Brookmeyer – Music for String Quartet and Orchestra
bezetting: Metropole Orkest en Gustav Klimt Strijkkwartet
opgenomen: 16-20 juni 2003 in Muziekcentrum van de Omroep, Hilversum
release: 2008
label: Challenge Records
tracks: 4
tijd: 55.38
website: www.bobbrookmeyer.com - www.challengerecords.com
myspace: www.myspace.com/bobbrookmeyer
door: Rinus van der Heijden
Ventieltrombonist Bob Brookmeyer manifesteert zich naarmate hij ouder wordt – hij wordt dit jaar tachtig – meer en meer als componist, dirigent en arrangeur. Toch begon hij al in 1980 aan de klus klassieke muziek schrijven voor groot jazzorkest. Op de hier besproken cd echter is iets anders aan de gang. Brookmeyer ontmoette rond de eeuwwisseling Mieke Honingh van het Gustav Klimt Strijkkwartet, die hem vroeg een stuk voor haar ensemble te schrijven. Toen producer Frits Bayens nadien hetzelfde vroeg voor groot orkest, ging Brookmeyer aan de slag en maakte hij zo’n vijftig pagina’s vol schetsen, hetgeen uiteindelijk drie stukken opleverde. Stukken waarin klassiek en jazz elkaar de hand reiken.
CD-RECENSIE
Dr. Lonnie Smith - Rise up!
bezetting: Dr Lonnie Smith; Hammond orgel, zang, Peter Bernstein; gitaar, Donald Harrison; altsax, Herlin Riley; drums. Gasten: Jo Lawry; zang, James Shipp; percussie, Matt Balitsaris; gitaar
opgenomen: 5-6 mei 2008
release: 2009
label: Palmetto / Codaex
tracks: 9
tijd: 62:14
websites: www.drlonniesmith.com - www.palmetto-records.com
myspace: www.myspace.com/drlonniesmith
door: Mischa Andriessen
In de jaren zestig doken er ineens twee talentvolle toetsenisten op die beide Lonnie Smith heetten. Om verwarring te voorkomen, nam een van hen de naam Lonnie Liston Smith aan. De andere heette voortaan Dr. Lonnie Smith. Doctor omdat iedereen die vastliep in een nummer of om een pakkende melodie verlegen zat bij hem terecht kon, Dr. Lonnie genas elke muzikale kwaal.
CONCERTRECENSIE. Roy Hargrove Quintet, Porgy en Bess, Terneuzen, 28 maart 2009
beeld: Eddy Westveer
door: Mischa Beckers
Roy Hargrove heeft doorgaans een druk tourschema dat hem over de hele wereld leidt, maar wanneer de mogelijkheid zich voordoet komt hij graag een paar dagen naar Terneuzen, naar zijn geliefde jazzpodium Porgy en Bess. Zaterdag 28 maart speelde hij er weer met zijn kwintet tijdens het mini jazzfestival Summertime.
