CD-RECENSIE
Charles Lloyd Quartet - Rabo de nube
bezetting : Charles Lloyd ; tenorsax, altfluit, tarogato, Jason Moran ; piano, Reuben Rogers ; bas, Eric Harland ; drums, percussie
opgenomen : 24 april 2007
release: 2008
label : ECM
tracks : 7
tijd : 75.05
websites: www.charleslloyd.com - www.ecmrecords.nl
door: Mischa Andriessen
Nu al iets om reikhalzend naar uit te kijken; het concert van het Charles Lloyd Quartet op North Sea Jazz. Lloyd blijft een van de bijzonderste blazers, iemand met een unieke emotionaliteit in zijn spel. Luister maar naar “Migration of spirit” op deze cd. Iemand ook die niet vasthoudt aan eenmaal gevonden succesformules. Grote verrassing dit keer is het meespelen van Jason Moran. Deze jonge pianist deelt de onvoorspelbaarheid van zijn keuzes met de oude meester en alleen al in die zin is deze nieuwe combinatie zeer uitdagend.
CD-RECENSIE
Deborah Brown with The Eric Ineke JazzXpress – For The Love Of Ivie
bezetting: Deborah Brown, zang; Rik Mol, trompet en flugelhorn; Sjoerd Dijkhuizen, tenorsax, klarinet, basklarinet, baritonsax; Rob van Bavel, piano; Marius Beets, contrabas; Eric Ineke, slagwerk. Gasten: Bart van Lier,
trombone; Benjamin Herman, altsax
opgenomen: 15, 16 oktober en 5 december 2007 in ‘De Smederij’ in Zeist
release: 2008
label: Daybreak, distr. Challenge Records
tracks: 13
tijd: 53.09
website: www.challenge.nl
door: Rinus van der Heijden
Deze cd kreeg als ondertitel mee ‘A Tribute To Ivie Anderson’. De Amerikaanse zangeres Ivie Anderson was de eerste vrouw die een vast contract kreeg in het orkest van Duke Ellington. Zij deed haar intrede in 1931 en bleef tot de zomer van 1942, toen chronische astma haar noodzaakte het orkest te verlaten. Ze begon daarna het restaurant Chicken Shack in Los Angeles. In 1949 stierf ze op 44-jarige leeftijd.
CONCERTRECENSIE. Bimhuis Amsterdam, David Binney, Craig Taborn, Scott Colley, Brian Blade, 21 mei 2008
beeld: Thomas Huisman
door: Tim Sprangers
Saxofonist David Binney, pianist Craig Taborn, contrabassist Scott Colley en slagwerker Brian Blade zijn gelauwerde jazzmuzikanten uit hetzelfde straatje. De leden van dit kwartet genieten een indrukwekkende reputatie zowel als sideman en leider in bands waarin techniek en improvisatie centraal staan. Het beloofde in het Bimhuis een feestje van hoogstaande jazz te worden.
CD-RECENSIE
Rob Brown - Sounds
bezetting: Rob Brown; altsax, Daniel Levin; cello, Satoshi Takeishi; percussie
release: 2007
label: Clean Feed
tracks: 7
tijd: 57.41
websites: www.robbrownmusic.com - www.cleanfeed-records.com
door: Mischa Andriessen
Hij speelde met beroemde musici als Cecil Taylor en Anthony Braxton, maar altsaxofonist Rob Brown is zelf slechts in beperkte kring bekend. Dat is even begrijpelijk als onterecht. Begrijpelijk omdat Brown vooral in de New Yorker vrije improvisatiescene actief is en daarbinnen niet een van de extreemste of meest uitgesproken muzikanten is.
COLUMN
door: Mischa Andriessen
Daar stonden ze met zijn drieën op een rij. Bij het raam waarachter het inmiddels donker was geworden. Op de vele lichtjes boven het water na. Ze waren al even op tournee dus dat kon het eigenlijk niet zijn, maar het leek of hier drie vrienden stonden die in elkaar geen eeuwigheid hadden gezien en veel, heel veel te bespreken hadden. Hun gelach overstemde de pianosolo. Bij elkaar zijn, leek belangrijker dan spelen. Toen een zelfverzekerd handgebaar, ‘laat mij maar,’ de eerste trage stappen naar de voorkant van het podium. Nog even hield hij halt, wierp het achtergebleven een laatste kwinkslag toe en bereikte precies in het slotakkoord van de pianist de microfoon.
CD-RECENSIE
Trio Grande – Un matin plein de promesses
bezetting: Michel Debrulle, slagwerk, percussie; Laurent Dehors, saxofoons, klarinetten, cornemuche; Michel Massot tuba, trombone; Matthew Bourne, piano
opgenomen: november 2007 Studio Caraïbes, Brussel
release: 2008
label: De WERF
tracks: 12
tijd: 61.08
website: www.dewerf.be
door: Rinus van der Heijden
We noemen het zonder enige reserve een van de mooiste albums van dit jaar, ‘Un matin plein de promesses’ van het Belgische Trio Grande. Alleen al de samenstelling van zo’n trio, met tuba, trombone, saxofoons, klarinetten, ‘cornemuse’ (een soort doedelzak met houten zak) en slagwerk en percussie, roept nieuwsgierigheid op. Maar wat het trio ermee doet, nog véél meer. Daarbij komt dat het zichzelf voor deze cd heeft uitgeroepen tot kwartet, omdat het de Engelse pianist Matthew Bourne heeft uitgenodigd.
The Hague Jazz, World Forum Den Haag, 24 mei 2008
beeld: Geneviève Ruocco, Eddy Westveer
door: Mischa Andriessen
Veel grote namen en interessante acts op het affiche voor de tweede dag van The Hague Jazz. Nu is het onvermijdelijk dat je op een groot festival als dit een aantal artiesten die je wilt zien, misloopt, maar dit keer waren de toppers zo ongeveer allemaal tegelijkertijd geboekt. Piet Noordijk, Eric Legnini met Julien Loureau, Sex Mob en McCoy Tyner en dan even later The Cookers en Toots Thielemans.
3 CD-RECENSIES
door: Mischa Beckers
Saxofonist en klarinettist Michael Moore is een muzikale duizendpoot. Exotische volksmuziek past net zo goed in zijn muzikale vocabulaire als vrije improvisatie en jazz. Onlangs bracht hij op zijn eigen label Ramboy - naar zijn zoon Reuben Aaron Moore - Recordings drie albums uit waarvan de opnames soms vele jaren eerder plaatsvonden.
CD-RECENSIE
Nina Ebbenhout – When we kiss
Bezetting: Nina Ebbenhout – vocals, Menno de Boer – piano, keyboards en arrangementen, Andy Valkenburg – bas, Barry Olthof – drums. Gasten: Susanne Alt – alt- en sopraansax, David Lukács – tenorsax en klarinet, Kees Kamphuis – trompet, Jeen Rabs – gitaar, René ten Cate – vibrafoon, Gino Rosa – percussie.
opgenomen: september, oktober 2007
release: voorjaar 2008
label: O.A.P. Records
tracks: 10
tijd: 47:11
website: www.ninasound.com - www.myspace.com/ninaebbenhout
door: Jan Horstink
Zangeres Nina Ebbenhout is een sprekend voorbeeld van de nieuwste generatie musici: goed opgeleid aan een conservatorium, met een gedegen kennis van de muzikale traditie, in haar geval het klassieke pianorepertoire. Maar ook een zeker eclecticisme lijkt haar vertrouwd te zijn: verschillende genres en stijlen dienstbaar maken aan een eigen product, zoals sommige wereldberoemde Nederlandse deejays dat ook zo goed kunnen.
Bimhuis Amsterdam, Uitreiking VPRO/Boy Edgarprijs aan Pierre Courbois, 19 mei 2008
beeld: Ger Koelemij
door: Mischa Andriessen
Hij lijkt niet iemand die van terugkijken houdt. In zijn ruim vijftigjarige loopbaan als muzikant heeft hij genoeg geestige anekdotes en sterke verhalen verzameld om een paar avondvullende programma’s mee samen te stellen, maar Pierre Courbois is geen man die gemakzuchtig op zijn lauweren rust. Zelfs niet als die hem net vers zijn uitgereikt.
CD-RECENSIE
Sabertooth - Dr Midnight; live at the Green Mill
bezetting: Cameron Pfiffner; tenor- en sopraansax, fluit, piccolo, Pat Malinger; tenor- en altsax, Indiaanse fluit, Pete Benson; Hammond B3 Orgel, Ted Sirota; drums
opgenomen: 23 juni 2007
release: 2007
label: Delmark
tracks: 7
tijd: 67.48
website: www.myspace.com/sabertoothquartet - www.delmark.com
door: Mischa Andriessen
Chicago heeft al heel wat jaren een bijzondere jazzscene en het Delmark-label biedt al heel lang een goede kijk op wat er in deze stad gebeurt. Hoewel het met Keefe Jackson een van de opwindendste hedendaagse artiesten onder contract heeft, is Delmark zo ongeveer het tegenovergestelde van een trendgevoelig label. Van het kwartet Sabertooth kan evenmin worden gezegd dat het met de mode meewaait. De groep brengt orgeljazz die bij vlagen klinkt alsof zij jaren geleden is gemaakt.
CD-RECENSIE
Pitch Pine Project – Unprecedented Clarity
bezetting: Udo Pannekeet, basgitaar; Rob van Bavel, Fender Rhodes, piano en synthesizers; Tom Beek, saxofoons en klarinet; Martijn van Iterson, gitaar; Chris Strik, slagwerk. Gast: Randy Brecker, trompet
opgenomen: januari 2007 in Studio 47, Enkhuizen
release: 2008
label: Challenge Records
tracks: 11
tijd: 55.00
website: www.pitchpineproject.com - www.challengerecords.com
door: Rinus van der Heijden
Pitch Pine Project is sinds 2002 het muzikale troeteldier van bassist Udo Pannekeet. Na ‘Quarantine’ kwam dezer dagen het tweede album uit: ‘Unprecedented Clarity’. Bijzonder is, dat trompettist Randy Brecker er als gast op meespeelt.
CONCERTRECENSIE. Paradox Tilburg, Robin Verheyen International Quartet, 16 mei 2008
beeld: Stef Mennens
door: Rinus van der Heijden
Misschien heeft de Belgische tenor- en sopraansaxofonist Robin Verheyen het de laatste jaren te druk gehad. Om bijvoorbeeld eens naar een concert te gaan van Jeroen van Vliet. Dan had hij aan deze pianist kunnen vragen of hij geen deel wilde uitmaken van zijn kwartet. Nu is Verheyen op zoek gegaan in Amerika, waar hij Bill Carrothers van een pianokruk plukte.
Festival Scheldejazz Terneuzen, Electric Miles Project, 17 mei 2008
beeld: Eddy Westveer
door: Mischa Beckers
Scheldejazz in Terneuzen is één van de oudste jazzfestivals van Nederland. Donderdag 15 mei verzorgde Monty Alexander in Porgy en Bess de aftrap van Scheldejazz 2008. De volgende drie dagen speelde een keur aan nationale en internationale artiesten op diverse podia in de stad. Traditionele 'oude stijl' jazz en moderne varianten vormden natuurlijk de hoofdmoot maar ook aanverwante stijlen kwamen aan bod bij onder andere Eelco Gelling, de Juke Joints, Estrella Acosta y Esquina 25 en Ronald Snijders Extended Funk Band. Zaterdagavond speelde Arno Krijger op het Arsenaalpodium een thuiswedstrijd - hij komt van oorsprong uit Terneuzen - met zijn Electric Miles Project.
CONCERTRECENSIE. Lantaren Venster/Jazz International Rotterdam, Miguel Zenón Quartet, 14 mei 2008
beeld: Thomas Huisman
door: Mischa Andriessen
Hank Mobley is wel kampioen in het middengewicht genoemd. Dit om onderscheid te maken met zwaargewicht Coltrane. Beide tenoristen waren misschien wel even goed, maar opereerden in een heel andere klasse. Wie de boksmetafoor doortrekt, deelt altsaxofonist Miguel Zenón in bij het weltergewicht. Techniek, souplesse, energie en snelheid zijn allemaal verbluffend, maar net als bij de boksers in de lichtere gewichtsklassen, zijn de klappen die hij verkoopt niet noodzakelijkerwijs knock-outs. Ondanks zijn onmiskenbare virtuositeit dringt zich bij vlagen een milde verveling op. Misschien is zijn spel nog een fractie te druk. Misschien is zijn band nog een tikje te ijverig. Misschien zouden zijn composities gebaat zijn bij net wat meer contrast.
INTERVIEW
door: Rinus van der Heijden
Yuri Honing: “Deze muziek is authentiek, onversneden, niet met een sausje overgoten. Je krijgt haar rauw op je bord.” Foto © Thomas Huisman
‘Meet Your Demons’ is de titel van de nieuwste cd van Wired Paradise, de band van saxofonist Yuri Honing. Wie zijn die duivels? En wat doen ze met Honings muziek? Dat wilde Jazzenzo wel eens weten en reisde daarom af naar Amsterdam.
CONCERTRECENSIE. Lantaren Venster Rotterdam, Ralph Alessi This Against That, 10 mei 2008
beeld: Thomas Huisman
door: Mischa Andriessen
Het onverwacht vroege zomerweer was niet bepaald de meest geschikte opmaat voor het enige concert dat trompettist Ralph Alessi met zijn This Against That in Nederland gaf. Velen waren op het strand gebleven, de bezoekersopkomst was althans bedroevend laag. De muzikanten beklaagden zich na afloop over hun te warme hotel waar air conditioning alleen mogelijk was tegen bijbetaling. Ze hadden zichtbaar tijd nodig om in hun element te komen en met name beide blazers Ravi Coltrane en Alessi zelf kwamen niet onmiddellijk goed op gang.
CD-RECENSIE
Rob, Annaelis, Sebastiaan en Benjamin van Bavel – Van Bavel
bezetting: Rob, Annaelis, Sebastiaan en Benjamin van Bavel, allen piano
opgenomen: live, oktober 2007 door Udo Pannekeet
release: 2008
label: Jazzshop Records
tracks: 11
tijd: 49:55 min.
website: http://www.xs4all.nl/~rvbavel/1336115.htm
door: Jan Horstink
Een van Neerlands interessantste en meest gevraagde jazzpianisten Rob van Bavel had al een aantal keren met zijn oudste zoon Sebastiaan quatre mains gespeeld, dus op één piano. Bovendien speelde deze telg uit de muzikale familie Van Bavel ook al een paar stukken mee op de laatste twee trio CD’s van papa Rob. Met echtgenote Anna Elis gaf laatstgenoemde een aantal jaren geleden in het Braziliaanse Salvador da Bahia een concert op twee vleugels. Het een werd met het ander gecombineerd en ziedaar: het idee voor een familie-CD was geboren.
CONCERTRECENSIE. Middelburg, International Jazz Festival Middelburg, 9 t/m 12 mei 2008
beeld: Eddy Westveer
door: Mischa Beckers
Afgelopen Pinksterweekend bood het tweede International Jazz Festival Middelburg een grote diversiteit aan jazz met veel moderne varianten maar ook oude traditie. Vrijdag 9 mei beet Rita Reys in de Stadsschouwburg het spits af. Vanaf zaterdag volgde een druk programma.
CONCERTRECENSIE. Bimhuis Amsterdam, Campbell Brothers, 10 mei 2008
beeld: Nicholas Wilson
door: Tim Sprangers
De Campbell Brothers omhelsden direct na afloop van het concert de mensen op de voorste rij. Tijdens het concert hadden ze dit al figuurlijk bij het gehele Bimhuispubliek gedaan; iedereen raakte overtuigd van de gospelfunk van de ‘House of God Keith Dominion Church’. Er was geen toeschouwer die zijn heupen onbewogen liet; de Campbell Brothers stralen een ongekend plezier en oprechtheid uit die de kijker meezuigt in een funkende draaikolk van vreugde.
CD-RECENSIE
New Cool Collective – Out of Office
bezetting: Benjamin Herman, tenor- en baritonsaxofoon; Anton Goudsmit, gitaar; Joost Kroon, drums; Willem Friede, keyboards; Frank van Dok, percussie; Jos de Haas, percussie; Leslie Lopez, bas; David Rockefeller, trompet
opgenomen: 2008
release: 2008
label: Dox Records
tracks: 15
tijd: 64:00
website: www.newcoolcollective.com - www.doxrecords.com
myspace: www.myspace.com/newcoolcollective
door: Erno Elsinga
Wie een leuke zomervakantie wil, moet vooral Out of Office aanschaffen. De nieuweling van New Cool Collective gaat uit van de ideale combinatie van Latijnse en Afrikaanse ritmen, lounge en energieke jazz en invloeden vanuit de dansbare jazz van de jaren tachtig. Stilzitten is geen optie bij het beluisteren ervan.
CONCERTRECENSIE. Tivoli Utrecht, José James, 8 mei 2008
beeld: Irene Hadiprayitno
door: Mischa Andriessen
Doe kandijsuiker, een kaneelstokje en koffiebonen in een glas of mok. Rasp een citroen en voeg naar smaak stukjes schil toe. Warm ondertussen bruine rum op in een pan. Niet laten koken. Giet de rum in het glas. Steek de vloeistof vlak voor het opdienen aan. Serveer de drank bij voorkeur in een donkere ruimte. De naam van deze cocktail is Vagevuur. Een zoete drank die oppept, verwarmt en bedwelmt.
CONCERTRECENSIE. Bimhuis Amsterdam, Estafest, 7 mei 2008
beeld: Thomas Huisman
door: Tim Sprangers
Het opvallende en interessante aan kwartet Estafest is dat het lang niet altijd een kwartet is. De vier leden musiceren solo, in duo’s of trio en soms met zijn vieren. De interesse in elkaar en de daaruit voorvloeiende miniprojectjes, maken Estafest tot een dynamische, onvoorspelbare mix van boeiende interacties. Jeroen van Vliet (piano), Oene van Geel (viool, cajón), Anton Goudsmit (gitaar) en Mete Erker (rieten) hebben met een originele visie én bezetting een boeiende formatie gevormd.
CD-RECENSIE
Amsterdam Jazz Orchestra – Finding The Way
bezetting: sopraan-, alt-, tenor- en baritonsaxofoons; trombones; trompetten en flugelhorns; slagwerk; contrabas; piano; gitaar; zang.
opgenomen: 31 maart en 1 april 2007 conservatorium Amsterdam
release: 2008
label: Lopa
tracks: 9
tijd: 67.24
website: www.amsterdamjazzorchestra.com
door: Rinus van der Heijden
Het Amsterdam Jazz Orchestra bestaat sinds 2005. Het orkest probeert de muzikale opvattingen van de bandleden te verenigen met de Nederlandse big-bandtraditie. Nederlandse big-bandtraditie? Jazeker, arrangeurs als Ack en Jerry van Rooyen, Rob Pronk en Martin Fondse hebben er groots aan bijgedragen. En natuurlijk zijn er anderen die de tradities voor groot orkest verder uitbouwen.
CD-RECENSIE
Kurt Rosenwinkel Group – The Remedy. Live at the Village Vanguard
bezetting: Kurt Rosenwinkel, gitaar; Mark Turner, tenorsaxofoon; Aaron Goldberg, piano; Joe Martin, bas; Eric Harland, slagwerk
opgenomen: 2006, live at the Village Vanguard, New York
release: 2008
label: ArtistShare
tracks: 8
tijd: 121:25 (2cd)
website: www.kurtrosenwinkel.com - www.artistshare.com
door: Erno Elsinga
Nadat Kurt Rosenwinkel in 2005 het onvolprezen Deep Song uitbracht, is de gitarist terug met een ruim twee uur durende dubbelaar, live opgenomen in de Village Vanguard, de New Yorkse jazzclub van wereldfaam waar iconen als John Coltrane, Bill Evans en Sonny Rollins Rosenwinkel voorgingen.
OPINIE
door: Rinus van der Heijden
Stemmen in de jazz. Dat is het thema van het 33e North Sea Jazz Festival, dat zich op 11, 12 en 13 juli afspeelt in Ahoy Rotterdam. Maar nog opvallender is een van de twee andere thema’s: de versmelting van jazz en pop. Ofschoon het North Sea Jazz Festival (NSJF) daar al jaren mee bezig is en al die tijd doet of zijn neus bloedt, heeft organisator Mojo dit aspect nu tot festivalthema verheven. Met ‘UK Jazz’ bezit het festival zodoende drie speerpunten.
CD-BOX RECENSIE
door: Mischa Andriessen
Brötzmann / Kondo / Parker / Drake - Die like a dog
Jazzwerkstatt / Codaex – 4cd – 4:29:47
Brötzmann is een typische ‘vent’ in de jazz. Iemand wiens muziek in de eerste plaats een representatie van zijn persoonlijkheid is. Hij heeft dat ongemeen krachtige, schurende geluid waar ook een weeklacht in doorklinkt. Een toon die het midden houdt tussen zangerig en jammerend. Een toon waarin de eigenheid ten spijt de stijl van Albert Ayler doorklinkt.
CD-RECENSIE
Max Frankl Quintet - Strurmvogel
bezetting: Max Frankl; gitaar, Ulrich Wangenheim; tenor – en sopraansaxofoon, basklarinet, Christian Elsässer; piano, Andreas Kurz; bas, Andy Haberl; drums
opgenomen: 2 december 2006
release: 2008
label: Double Moon Records / Challenge Records
tracks: 9
tijd: 56.07
websites: www.maxfrankl.de - www.cubus-music.de
door: Mischa Beckers
Max Frankl is een jonge (1982) Duitse gitarist en componist die een achtergrond heeft op de klassieke gitaar, schreden zette in het alternatieve rock circuit maar uiteindelijk bij jazz terecht kwam. Hij was in de leer bij Johannes Enders, Wolfgang Muthspiel, Kurt Rosenwinkel en Frank Möbus, speelde met vele jazzartiesten waaronder Lee Konitz en maakte nog steeds in het 'Bundesjazzorchester'. Sturmvogel is de eerste CD met zijn huidige kwintet.
CD-RECENSIE
Morton Feldman - The Viola in my life I-IV
bezetting: Marek Konstantynowicz; altviool, Cikada Ensemble, Norwegian Radio Orchestra, Christian Eggen; dirigent
opgenomen: augustus 2001
release: 2008
label: ECM
tracks: 4
tijd: 39.39
website: www.ecmrecords.com
door: Mischa Andriessen
Uitgesponnen verstilling. Morton Feldman hield van zachte, trage muziek. Van minimale variaties die zo lang worden volgehouden dat ze bij de luisteraar een bijna ondragelijke spanning teweeg brengen. Feldman was een van de belangrijkste twintigste-eeuwse Amerikaanse componisten en vanwege de voorname rol die improvisatie in sommige van zijn composities speelt, is het niet verwonderlijk dat zijn werk ook invloedrijk is geweest in de jazz. Joëlle Léandre, Fred Lonberg-Holm, Bobby Previte en Elliott Sharp studeerden bij hem en het stuk “Permutations for solo piano” dat Tyshawn Sorey voor zijn vorig jaar verschenen cd “That/not” componeerde, draagt bijvoorbeeld onmiskenbaar Feldmans stempel.
