DVD-RECENSIE
Jimmy Rosenberg – Jimmy Rosenberg is Back
bezetting: Jimmy Rosenberg, gitaar; Nomy Rosenberg, ritmegitaar; Arnoud van den Berg, contrabas; Maarten van Neerven, percussie.
opgenomen: 5 maart 2007, Paradiso Amsterdam
release: 2008
label: JRP
tracks: 10
tijd: 1.02.00
website: www.jimmyrosenberg.nl
door: Rinus van der Heijden
‘Jimmy Rosenberg is Back’ is de bijzonder toepasselijke titel van een dvd, die het eerste concert bevat dat de gypsygitarist verzorgde, na zijn terugkeer van een zware heroïneverslaving. Het concert werd gegeven op 5 maart 2007 in Paradiso en begeleidt de première van de indringende documentaire ‘Jimmy Rosenberg – de vader, de zoon & het talent’, die Jeroen Berkvens maakte en later op televisie werd uitgezonden. Wie de dvd in zijn juiste verband wil zien, zou eerst de documentaire moeten bekijken. Onder dit artikel is de link ervan naar internet te vinden.
CONCERTRECENSIE. Bimhuis Amsterdam, Joey Baron: Killer Joey, 22 februari 2008
beeld: Thomas Huisman
door: Tim Sprangers
Bij drummers behoort de connotatie van stoer en mannelijk. Met robuuste houding gewelddadig slaan op de trommels; de droom van elke jongen. Concerten waarbij de percussie centraal staat monden dan ook vaak uit in een grote Spartaanse show. Behalve als de drummer Joey Baron heet.
CD-RECENSIE
Baptiste Trotignon / David El-Malek - Fool Time
bezetting: David El-Malek, saxofoon; Baptiste Trotignon: piano; Darryl Hall: contrabas; Dré Pallemaerts, drums.
opgenomen: Live, Duc des Lombards, Parijs, 21 – 23 september 2006.
release: 2007
label: Naïve
tracks: cd 1: 5; cd 2: 7
tijd: cd 1: 46:59; cd 2: 54:14
website: www.davidelmalek.com - www.baptistetrotignon.com - www.naive.fr
door: Marc Van de Walle
Baptiste Trotignon hoeft zichzelf niet meer te bewijzen. Hij won onder meer de Grand Prix du concours international de piano-jazz Martial Solal, de Django d’Or d’espoir en de Prix Django Reinhardt. David El-Malek groeide de eerste acht jaar van zijn leven op in Israël voordat hij naar Frankrijk vertrok. Hij heeft een zeer sterke klassieke bagage (Bach, Fauré, Debussy, Ravel) maar koos voor de jazz. El-Malek munt in zijn solo’s uit door zijn vloeiende stijl, gedoseerde mengeling van lyriek, scherpe durf en technische beheersing.
CD-RECENSIE
Carla Bley - The Lost Chords find Paolo Fresu
bezetting: Carla Bley; piano, Paolo Fresu; trompet, flugelhorn, Andy Sheppard; sopraan- en tenorsax, Steve Swallow; bas, Billy Drummond; drums
opgenomen: 19-20 mei 2007
release: 2007
label: Watt
tracks: 9
tijd: 55.53
website: www.ecmrecords.com
door: Mischa Andriessen
Dat Carla Bley en haar Lost Chords Paolo Fresu hebben gevonden, blijkt wel uit de openingssequentie van het eerste nummer “One banana” waarin de jonge Italiaan een indrukwekkende solo blaast tegen een door deze gerenommeerde band perfect verzorgde achtergrond. Bley componeert al sinds jaar en dag oorspronkelijke melodieën die klinken alsof ze er altijd al zijn geweest.
CD-RECENSIE
Mark Alban Lotz Meets Omar Ka – A Fula’s Call
bezetting: Omar Ka: zang, steelgitaar, Fula-viool; Mark Alban Lotz: fluiten, bansoori; Raphael Vanoli: elektrische en akoestische gitaar, elektronica; Afra Mussawisade, percussie. Gasten: Sandip Battacharrya, zang en tabla; Mustapha Znaida, sentir; Sebastian Pott, duimpiano.
opgenomen: december 2006, februari, mei, juni 2007 o.m. in Studio De Smederij, Zeist
release: 2007
label: LopLop Records
tracks: 14
tijd: 1.00,20
website: www.lotzofmusic.com - www.loplop.nl - www.omarka.com
myspace: www.myspace.com/markalbanlotz - www.myspace.com/afulascall
door: Rinus van der Heijden
De Duitse improviserende musicus Mark Alban Lotz woont en werkt sinds 1986 in Nederland. Hij kwam hier naar toe voor een conservatoriumstudie en bemerkte vrijwel meteen hoe goed het muziekklimaat hier is. De fluitist specialiseerde zich in klassieke-, Afrikaanse-, Zuidamerikaanse- en Oosterse muziek. Er kwam inmiddels een groot aantal cd’s van zijn hand op de markt, deze nieuwste ‘A Fula’s Call’ slaat wederom een brug tussen Westerse improvisatiemuziek, Afrikaanse- en Indiase traditionele muziek.
CD-RECENSIE
Antonio Sanchez - Migration
bezetting : Antonio Sanchez, drums; Chris Potter, tenor- en sopraansax; David Sanchez, tenorsax; Scott Colley, bas. Gasten: Chick Corea, piano (1); Pat Metheny, gitaar (3, 8)
opgenomen: New York en Florida, januari 2007
release: 2007
label: CamJazz
tracks: 8
tijd: 66.23
websites: www.antoniosanchez.net - www.camjazz.com
door: Jan Bol
Als veteraan Chick Corea meespeelt op je eerste album, dan heb je al aardig je sporen verdiend. Antonio Sanchez, 37 jaar, diende als sideman veel grote namen; Joshua Redman, Michael Brecker, Charlie Haden, Chris Potter, John Patitucci, Paquito D'Rivera, Dee Dee Bridgewater en Dianne Reeves. Uit deze illustere rij horen we Chris Potter prominent op deze debuutcd Migration.
CONCERTRECENSIE. Rasa Utrecht, Kora Jazz Trio, 24 februari 2008
beeld: © website Kora Jazz Trio
door: Mischa Andriessen
Het Kora Jazz Trio bestaat uit musici uit Senegal en Guinee. De opvallende bezetting met piano, percussie, zang en natuurlijk de kora maakt meteen duidelijk dat deze groep een brug probeert te slaan tussen traditionele West-Afrikaanse muziek, in dit geval mandinka, en jazz, voornamelijk bebop en ouderwetse swing. Deze mix is in meerdere opzichten verrassend.
COLUMN
door: Jan Bol
Voortbordurend op het mijns inziens twijfelachtige theaterverschijnsel Jazz Impuls, met zijn met groeicijfers onderbouwd succes, kun je stellen dat: alleen de festivalmix à la North Sea Jazz Festival (NSJF) de niet-geboren-jazzliefhebbers lijkt te kunnen bekoren. De laatste maanden kwamen gesprekken met mensen vaak uit op muziekvoorkeuren. Kwam het woord jazz ter tafel, dan refereerde nagenoeg iedereen die een beetje meer muziek beluistert dan alleen de top zoveel, aan het NSJF. Sterker nog, bijna 100 % van die muziekluisteraars bleek minstens één keer op het festival geweest te zijn. Sommigen zelfs meer dan één dag in zo’n weekeinde. Opvallende score is dat!
CONCERTRECENSIE. Bimhuis Amsterdam, Dhafer Youssef, 17 februari 2008
beeld: Thomas Huisman
door: Tim Sprangers
Dhafer Youssef (1967) zegt als klein jongetje al een roeping te hebben gevoeld om muzikant te worden. Hij zong wanneer het mogelijk was en knutselde zelf een ud (Arabische luit) in elkaar. Youssef beweert vanuit het mystieke te musiceren.
CONCERTRECENSIE. Muziekpodium Paradox Tilburg, Dick de Graaf Quartet, vrijdag 15 februari 2008
beeld: Stef Mennens
door: Rinus van der Heijden
Een bezetting van blaasinstrument, piano, contrabas en slagwerk wordt in de jazz ‘klassiek’ genoemd. Het is immers een van de oudste ensemblevormen waarin jazzmusici elkaar hebben gevonden. Vrijwel alle jazzlegendes speelden ooit in die samenstelling, waarbij de vraag rijst – nu er nog zo weinig jazzlegendes over zijn – of die klassieke kwartetvorm nog bestaansrecht heeft.
CD-RECENSIE
Fleurine – San Francisco
bezetting: Fleurine – vocals; Chris Potter – altfluit, tenorsaxofoon, basklarinet; Brad Mehldau – piano; Chico Pinheiro – akoestische gitaar; Freddy Bryant – akoestische gitaar; Doug Weiss – akoestische bas; Gilad – percussie; Erik Friedlander - cello
opgenomen: 2007
release: 2008
label: Sunnyside Records
tracks: 11
tijd: 48:23
website: www.fleurine.com - www.sunnysiderecords.com
myspace: www.myspace.com/fleurine
door: Erno Elsinga
Brazilië, de Portugese taal, het zijn sinds jaar en dag belangrijke elementen in het (muzikale) leven van zangeres Fleurine. Combineerde ze op voorgaande albums diverse stijlen, op San Francisco levert ze zich volledig over aan het Zuid-Amerikaans continent. Niet zomaar; met San Francisco brengt ze een ode aan drie Braziliaanse componisten die toevalligerwijs dezelfde voornaam dragen: Francisco ‘Chico’ Buarque de Hollanda, Francis Hime, en Francisco ‘Chico’ Pinheiro.
CONCERTRECENSIE. Bimhuis Amsterdam, Simphiwe Dana, 13 februari 2008
beeld: Ger Koelemij
door: Tim Sprangers
Om enkel lovende woorden te spuien over Simphiwe Dana zou onterecht zijn; hiervoor was haar optreden muzikaal veel te zwak. Toch maakte zij met haar negen muzikanten een onvergetelijke indruk.
INTERVIEW
door: Nicolle Leenhouwers
Niels Tausk: "Het is een jongensdroom om eens met pianist Hank Jones op het podium te staan." Foto © Geneviève Ruocco
De Louis Armstrongplaten van zijn vader draaide hij grijs. Toen hij door een cursus van pianist Frans Elsen en bassist Viktor Kaihatu op het spoor werd gezet van onder meer Dizzy Gillespie, Fats Navarro en Clifford Brown en later nog Tom Harrell ontdekte, was zijn liefde voor de jazzmuziek een feit. Op zijn elfde besloot Niels Tausk om zelf ook trompet te gaan spelen. Hij studeerde aan het Haags Conservatorium bij Ack van Rooyen.
CD-RECENSIE
McCoy Tyner Quartet – McCoy Tyner Quartet
bezetting: McCoy Tyner, piano; Joe Lovano, tenorsax; Christian McBride, contrabas; Jeff ‘Tain’ Watts, slagwerk
opgenomen: 30 en 31 december 2006, Oakland, Californië
release: 2007
label: McCoy Tyner Music/Half Note Records
tracks: 7
tijd: 67.01
website: www.mccoytyner.com
door: Rinus van der Heijden
Als je aan McCoy Tyner denkt, denk je aan John Coltrane. Of je dat nu wilt of niet, zo werkt het nu eenmaal. Maar wie deze naamloze cd beluistert, de eerste die de pianist uitbrengt op zijn eigen label McCoy Tyner Music, kan eindelijk die herinnering loslaten. Dat is voornamelijk te danken aan Joe Lovano, ook zo’n tenorreus, die John Coltrane hier definitief het nakijken geeft.
ACHTERGROND
door: Nicolle Leenhouwers
Of je nu van Top-40 muziek houdt, van Indie-rock of klassiek, bij de Nederlandse radio zit je tegenwoordig meer dan goed. Het aantal zenders is de laatste paar decennia aanzienlijk uitgebreid. Je hoeft maar even een zwieper aan de frequentieknop te geven en je favoriete muziek komt te voorschijn. Althans in de meeste gevallen. Helaas is er één muzikaal genre dat bij de herverdeling van de zenders steeds weer achterin de rij aan mag sluiten: de jazz.
CD-RECENSIE
Maurice Horsthuis’ Jargon – Elastic
bezetting: Vera van der Bie, Jeffrey Bruinsma, Peter Brunt, Jasper le Clercq, viool; Benjamin von Gutzeit, Maurice Horsthuis, altviool; Saartje van Camp, Nina Hitz, Annie Tangberg, cello; Brice Soniano, contrabas; Wiek Hijmans, elektrische gitaar
opgenomen: 21, 22, 29 augustus 2007, Muziekgebouw aan ´t IJ, Amsterdam
release: 2007
label: Data
tracks: 12
tijd: 52.37
website: www.jargon.ws www.datarecords.nl
door: Rinus van der Heijden
Neem vier violen, twee altviolen, drie cello’s, een contrabas en een elektrische gitaar. Dan heb je aardig wat van de snaarinstrumentenfamilie bij elkaar. Het streven zou dan kunnen zijn, dat je laat horen wat al dat snarenspul kan. Let wel: streven. Want je staat dan pas aan een lange, eindeloze weg, waarop je het allemaal nog moet waarmaken. Streven is immers nog niet doen.
CD-RECENSIE
The Story of Modern Farming – Someone new
bezetting: Jessica Sligter – vocals, keyboard, elektronica, gitaar; Louise Dam Eckardt Jensen – altsaxofoon, xylophone
opgenomen: 2006
release: 2007
label: D’Autres Cordes Records
tracks: 10
tijd: 39.17
website: www.jessicasligter.com/thestoryofmodernfarming
myspace: www.myspace.com/thestoryofmodernfarming - www.myspace.com/jessicasligter - www.myspace.com/dautrescordes
door: Erno Elsinga
‘Someone new’ is de toepasselijke titel van het debuutalbum van The Story of Modern Farming, een Deens-Nederlands damesduo in een ongebruikelijke bezetting van zang, elektronica, ‘geluiden’ en saxofoon dat vooral muziek van een serene schoonheid oplevert verpakt in kunstzinnige composities.
CONCERTRECENSIE. Lantaren-Venster Rotterdam / Stichting JIR, Pharoah Sanders Quartet, 8 februari 2008
beeld: Hans Reitzema
door: Mischa Andriessen
Wie niet sterk is, moet slim zijn. Veel oudere muzikanten en zeker de blazers hebben zo hun manieren om lucht en energie te sparen. Benny Golson en Lou Donaldson bijvoorbeeld vertellen lange anekdotes, anderen gaan zingen. Vaker nemen de andere bandleden het zware werk over; terwijl zij spelen, komt de oude ster weer op krachten. Dat kan een prima oplossing zijn, zo lang de muziek maar in balans blijft.
CONCERTRECENSIE. De Spiegeltent Gouda, Los Hermanos Martinez, 3 februari 2008
beeld: Hermen Buurman
door: Jan Horstink
Los Hermanos Martinez, een nieuw kwintet rond de broers Juan en Miguel Martinez bewezen in Gouda schijnbaar moeiteloos dat ze hun plaats in de eredivisie van de Nederlandse jazz zonder mankeren verdienen. Hun ritmesectie met John Engels op drums, Rob van Bavel op piano en Jeroen Vierdag op de bas, levert daar een sublieme bijdrage aan.
CD-RECENSIE
RadioKUKAorkest – Songs For Broadcast
bezetting: Kristof Roseeuw, contrabas en stem; Lode Vercampt, cello en stem; Tom Wouters, klarinet, basklarinet, percussie en stem; Philippe Thuriot, accordeon en stem
opgenomen: 21 t/m 23 augustus en 19 september 2006 in VRT Studio Toots, Brussel
release: 2007
label: De Werf
tracks: 14
tijd: 69.09
website: www.dewerf.be
door: Rinus van der Heijden
Je kunt het eeuwigdurend hebben over nieuwe muziek, maar zij bestaat nu eenmaal niet. Alles is al eens gedaan. Maar soms, heel soms, duiken er toch prettige verrassingen op. Zoals bij dit vreemde Belgische gezelschap RadioKUKAorkest, dat kans ziet een brug te slaan tussen klassiek en geïmproviseerde muziek. Jazeker, dat is al heel wat vaker gedaan. Geprobeerd zou een beter woord zijn. Maar hier bouwt dit kwartet wel degelijk een naadloze verbinding tussen twee zo uiteenlopende muziekstijlen.
CD-RECENSIE
Tyshawn Sorey - that / not
bezetting: Tyshawn Sorey; drums, piano, Ben Gerstein; trombone, Cory Smythe; piano, Wurlitzer, Thomas Morgan; bas
opgenomen: 4 en 5 mei 2007
release: 2007
label: Firehouse 12 Records
tracks: 6 (cd1), 7 (cd2)
tijd: 75.07 (cd1), 78.48 (cd2)
websites: www.firehouse12.com www.myspace.com/tyshawnsorey
door: Mischa Andriessen
Tyshawn Sorey is geen alledaagse drummer. Tijdens een concert van Dave Douglas & Nomad keek hij lang bewegingsloos voor zich uit, pakte een plastic flesje met water dat hij in paar haastige slokken leegdronk om het precies in de maat te verfrommelen.
CONCERTRECENSIE. SJU Jazzpodium Utrecht, Bik Bent Braam, 9 februari 2008
beeld: Stef Mennens
door: Mischa Andriessen
Zou hij nog bestaan; de viewmaster? Een plastic apparaatje dat als het ergens mee moet vergelijken, nog het meest op een verrekijker leek. Aan de bovenkant zat een sleuf waarin je een ronde, plastic schijf met plaatjes deed. Rechts zat een schuif waarmee je de beelden voor- of achteruit kon bewegen.
COLUMN
door: Mischa Andriessen
Barack Obama en Hillary Clinton beloven het allebei; ‘health care’ voor alle Amerikanen. Als de nieuwe president van de Verenigde Staten straks John McCain heet, zal het echter maar zeer de vraag zijn of er een voor iedereen goede regeling komt. Amerikanen zijn niet zo dol op overheidsbemoeienis. Je tegen ongeluk of ziekte verzekeren is in hun ogen een particuliere zaak.
MYSPACE CD-RECENSIES DEEL 5
door: Mischa Andriessen
Harris Eisenstadt - The all seeing eye + octets
label: Poo-bah Records
www.myspace.com/jaliba
Geheel ongebruikelijk is het niet. Branford Marsalis bracht een integrale vertolking uit van “A Love Supreme” en David Liebman waagde zich ooit aan Coltranes “Meditations”. Slagwerker Harris Eisenstadts nieuwe cd bevat naast eigen werk uitvoeringen van alle vijf de stukken van Wayne Shorters “The all seeing eye”. In de indrukwekkende reeks platen die Shorter in de jaren zestig bij Blue Note uitbracht, was “The all seeing eye” een poging de grenzen flink te verleggen. Een scharnierpunt in de carrière van de saxofonist die probeerde vrij te spelen met behoud van structuur.
CD-RECENSIE
Alvin Queen - I ain’t looking at you
bezetting: Terell Stafford; trompet, flugelhorn, Jesse Davis; altsax, Mike LeDonne; Hammond B3 orgel, Peter Bernstein; gitaar, Alvin Queen; drums
opgenomen: 9 juni 2005
release: 2007
label: Enja
tracks: 9
tijd: 63.30
website: www.alvinqueen.com - www.enjarecords.com
door: Mischa Andriessen
Hij draait al heel wat jaartjes mee, drummer Alvin Queen. Vanaf zijn elfde! speelde hij met beroemde musici als Zoot Sims, Eddie ‘Lockjaw’ Davis, George Benson en Horace Silver. Recent was hij met Bennie Wallace in Nederland voor een aantal optredens waarbij hij veel indruk maakte met zijn timing en souplesse. Queen is een drummer van de oude stempel. Een die swingen tot ijkpunt van zijn spel heeft gekozen. In de fills en solo’s legt hij veel explosiviteit, maar die uitbarsting zullen niet ten koste gaan van de groove.
CD-RECENSIE
Jason Smith - Tipping Point
bezetting: Jason Smith; drums, Gary Husband; (elektrische) piano, Fender Rhodes, Dave Carpenter; bas
opgenomen: 15 mei 2006
release: 2007
label: Moonjune
tracks: 7
tijd:
website: www.moonjune.com
door: Mischa Andriessen
Jason Smith is een pop/rock drummer die zich twee jaar terug met de cd “Think like this” ineens aan de jazz waagde. Nu is er een live cd verschenen waarop Smith door dezelfde metgezellen wordt bijgestaan. Opvallendste naam is die van Husband, zelf ook drummer en bekend van zijn werk met John McLaughlin, die hier zoals wel vaker toetsen speelt.
CD-RECENSIE
Bo’s Art Trio Live – Jazz Is Free And So Are We
bezetting: Bo van de Graaf, sopraan en tenorsax; Michiel Braam, piano; Fred van Duijnhoven, slagwerk. Gast: Simon Vinkenoog, gedichten.
opgenomen: Hot House – De Burcht Leiden 28 april 2007
release: 2008
label: icdisc
tracks: 10
tijd: 48.05
website: www.bovandegraaf.nl - www.michielbraam.com - www.simonvinkenoog.nl
door: Rinus van der Heijden
Wie Bo van de Graaf kent van zijn eigen, al zo lang bestaande hofje I Compani, zal niet helemaal versteld staan van zijn capaciteiten als saxofonist. Maar hier, op dit bijzondere album, laat Van de Graaf op verbluffende wijze horen dat hij de traditie van met name de tenorsaxofoon met grote slokken tot zich heeft genomen en diep in zijn binnenste verder heeft uitgewerkt.
CONCERTRECENSIE. Bimhuis Amsterdam, Jacques Schwarz-Bart, 26 januari 2008
beeld: Jojanneke Claessen
door: Tim Sprangers
Dapper is Jacques Schwarz-Bart in de poging om zijn Caribische roots te vermengen met de Amerikaanse souljazz. Opgevoed met gwokamuziek van zijn eiland Guadaloupe belandde hij als dertiger in de New Yorkse jazzscene. De saxofonist speelde in populaire bands van Roy Hargrove, D’Angelo, Soulive en Erykah Badu. ‘I always felt that they needed to come together’ legt Schwarz-Bart uit op zijn MySpace over de twee stijlen die hem muzikaal hebben opgevoed.
4 CD-RECENSIES
door: Mischa Andriessen
Het verhaal van het ESP-label is van zo’n romantische schoonheid dat als het niet waar was iemand het had moeten verzinnen. De jonge advocaat Bernard Stollman raakte bij een optreden van Albert Ayler zo begeesterd door de muziek dat hij subiet een voorschot nam op zijn erfenis en een platenmaatschappij begon. Kennis van muziek en de muziekwereld had hij niet of nauwelijks, maar zijn enthousiasme voor ‘the new thing’ was zo groot dat hij in korte tijd heel veel lp’s uitbracht, om vervolgens te constateren dat hij zijn kapitaal binnen een paar jaar volledig had opgemaakt.
CONCERTRECENSIE. Muziekpodium Paradox Tilburg, Wolfert Brederode Quartet, vrijdag 25 januari 2008.
beeld: Marcel Mutsaers
door: Rinus van der Heijden
De wetenschap zou het veldwerk noemen, Wolfert Brederode en zijn kwartet noemen het muziek. Muziek die zich afspeelt in een laboratoriumachtige situatie, waarin de vier elke noot, elk klankbeeld, elk idee onderzoeken om zodoende te komen tot nieuwe opvattingen. En dat allemaal onder de deken van één sleutelwoord: verstilling. Het concert in Tilburg leerde, dat je kunt experimenteren en musiceren tegelijk, dat exact op het moment dat onderzoek plaatsvindt, nieuwe inzichten aan bestaande kunnen worden gekoppeld. Daarmee is niet gezegd dat het Wolfert Brederode Quartet nieuwe muziek brengt, wel dat de vier musici in bestaande concepten grasduinen naar iets nieuws.
