Waar gebeurde verhalen: deel 1
COLUMN
door: Koen Graat
Het onderstaande verhaal is ‘based on a true story’ en bevat mogelijk schokkende informatie voor liefhebbers van instrumenten in het algemeen en van contrabassen in het bijzonder.
- jazzenzo
- nieuws
- cd-recensies
- concertrecensies
- interviews
- archieven
- rubrieken
- agenda
- links
- aanmelden nieuwsbrief
- scores
- colophon - contact
- vacatures
- adverteren
Jason Moran and the Bandwagon: de personificatie van postmoderniteit
CONCERTRECENSIE. Bimhuis Amsterdam, Jason Maron and the Bandwagon, 25 maart 2007
beeld: Ger Koelemij
door: Tim Sprangers
Eind vorig jaar kwam de zevende cd ‘Artist in residence’ van toetsenist Jason Maron uit. In samenwerking met drummer Nasheen Waits, bassist Tarus Mateen en enkele gastmuzikanten bevestigde hij met deze opname wederom zijn kenmerkende multilaterale karakter.
Frank Wright - Unity
CD-RECENSIE
Frank Wright - Unity
bezetting: Frank Wright; tenorsax, Alan Silva; bas, Bobby Few; piano, Muhammad Ali; drums
opgenomen: Moersfestival, 1 juni 1974
release: 2006
label: ESP-DISK
tracks: 2
tijd: 56.28
website: www.espdisk.com
door: Mischa Andriessen
Onder het motto “The artists alone decide what you will hear on their Esp-disk” was het ESP label in de jaren zestig een van de toonaangevende platenmaatschappijen voor de Free Jazz of New Thing. Eigenaar Bernard Stollman bracht in een paar jaar tijd zoveel platen uit dat hij binnen de kortste keren failliet ging. De catalogus bevat legendarische platen als Albert Aylers “Spiritual unity”, maar ook die van vergeten artiesten als Byron Allen en Marzette Watts.
Bunky Green mag niet vergeten worden
CONCERTRECENSIE. Bimhuis Amsterdam, Bunky Green & Eric Legnini Trio, 22 maart 2007
beeld: Ger Koelemij
door: Tim Sprangers
Leunend tegen een gordijn, buiten de podiumlichten, met zijn altsaxofoon ondersteund door de linkeronderarm peinsde Bunky Green. Waarover? Over het swingende geluid dat het Eric Legnini Trio produceerde? Over dat hij zijn vrouw, waar hij in geuren en kleuren over vertelde, nog moest bellen? Of genoot de 71-jarige saxofonist nog na van zijn optreden? We weten het niet. Evenmin als van het leven van deze meester die furore maakte in de jaren zestig, maar vervolgens zelden meer iets van zich liet horen.
Big Jazz Night swingende opwarmer
CONCERTRECENSIE. Mezz Breda, Big Jazz Night, 24 maart 2007
door: Koen Graat
Tijdens de derde Big Jazz Night in de Mezz werd weer eens duidelijk hoeveel verschillende gezichten jazz kan hebben. Swing, funk, jive, New Orleans, het passeerde zaterdagavond allemaal de revue. Daarbij was er een belangrijke overeenkomst tussen de groepen die speelden: de muziek swingde de pan uit.
Een nieuwe ode aan barokmeester Purcell
CONCERTRECENSIE. Accordeonslag: project ‘Hark’. Zeven accordeonisten & sopraan Lizet van Beek, Paradox Tilburg, 21 maart 2007
beeld: Stef Mennens
door: Rinus van der Heijden
Zo moet het er vroeger hebben uitgezien aan de Engelse hoven in de zeventiende eeuw. Een zangeres die volkomen ontspannen verhalen vertelt en daarop aan de slag gaat met de muziek van hofcomponist Henry Purcell. De muziek van dit monument uit de barokmuziek klinkt tegenwoordig plechtstatig. Maar teruggeplaatst in de tijd is het muziek die koningen en koninginnen vermaakte.
Jochen Baldes Subnoder - The Moholo Songs
CD-RECENSIE
Jochen Baldes Subnoder - The Moholo Songs
bezetting: Michael Gassmann; trompet, Flugelhoorn, Jochen Baldes; saxofoon, basklarinet, Adrain Frey; piano, Fender Rhodes, Christoph Sprenger, bas, Elmar Frey, drums
opgenomen: januari 2006
release: 2007
label: Double Moon
tracks: 9
tijd: 51.26
website: www.jochenbaldes.ch - www.doublemoon.de
door: Mischa Andriessen
Het Duitse tijdschrift Jazz Thing in samenwerking met Double Moon Records brengt al geruime tijd cd’s op de markt van artiesten die volgens de redactie meer aandacht verdienen. De focus ligt daarbij op Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland.
Louis Sclavis - L’imparfait des Langues
CD-RECENSIE
Louis Sclavis - L’imparfait des Langues
bezetting : Louis Sclavis - klarinet, basklarinet, sopraansax; Marc Baron - altsax; Paul Brousseau - keyboards, samples, elektronica, gitaar; Maxime Delpierre - gitaar; François Merville - drums
opgenomen: april 2005
release: 2007
label : ECM
tracks: 14
tijd: 56.03
website: www.europejazz.net/mus/sclavis.htm - www.ecmrecords.com
door: Mischa Andriessen
Achteraf gezien is het allemaal heel simpel; je laat de bas weg uit de bezetting. De andere bandleden krijgen daardoor meer ruimte en door de kalere sound klinkt de groep speelser en veel urgenter, alsof de opnames zo het oefenhok zijn uitgesmokkeld. Toch is deze meesterlijke beslissing typerend voor de Franse klarinettist/saxofonist Louis Sclavis. Zijn muzikale spectrum is heel breed: van sfeervolle filmmuziek tot heftige Free Jazz.
Cosmologic en Circumvention Records: Zeldzaam gedreven
PROFIEL + 4 CD-RECENSIES
door: Mischa Andriessen
Op 1 april speelt de groep Cosmoligic (foto) tijdens de U-ex serie in het SJU Jazzpodium te Utrecht. Cosmologic is eigenaar van Circumvention Records. Behalve in Cosmologic zijn de bandleden ieder voor zich actief in tal van andere projecten.
Rembrandt Frerichs – Self Portrait
CD-RECENSIE
Rembrandt Frerichs – Self Portrait
bezetting: Rembrandt Frerichs – piano, shrutibox; Jan Menu – sopraan- en tenorsaxofoon; Uli Glaszmann, Gulli Gudmundsson – bas; Vinsent Planjer - drums
opgenomen: 2007
release: 2007
label: eigen beheer
tracks: 11
tijd: 60:23
website: www.rembrandtfrerichs.nl
door: Erno Elsinga
Het huidige Nederlandse klimaat voor debuterende jazzpianisten is een gunstige. In korte tijd verschenen de debuutalbums van de pianisten Eric van der Luijt en Franz von Chossy en nu is er dan de eersteling van het Rembrandt Frerichs Trio, aangevuld door de sopraan- en tenorsaxofonist Jan Menu.
Renato Borghetti Quartet prachtige opener Accordeonslag
CONCERTRECENSIE. Festival Accordeonslag, Paradox Tilburg, Renato Borghetti Quartet, 18 maart 2007
beeld: Werner Maresch
door: Rinus van der Heijden
De ‘sectie Tilburg’ – waar het initiatief voor het festival de Accordeonslag is geboren – begon afgelopen zondagmiddag aan een achtdaagse estafette. Dat gebeurde met een concert van het Renato Borghetti Quartet. Het is te hopen dat de rest van het evenement even spannend verloopt. Want Borghetti c.s. zorgden volop voor knallend vuurwerk.
Emil de Waal – Live+
CD-RECENSIE
Emil de Waal – Live+
bezetting: Emil de Waal - drums, stem, keyboards, el. gitaar, drum programming; Gustaf Ljunggren - pedal steel, keyboards, el. gitaar, bas, trompet; Søren Kjærgaard – orgel, keyboards, percussie, Erik Sanko - bas, el.gitaar, speakandspell; Marina Rosenfeld - draaitafels and Fredrik Lundin – tenor sax, basfluit
opgenomen: 2005, Festival Denemarken
release: 2006
label: Calibrated
tracks: 9
tijd: 41:29
website: www.calibrated.dk - www.calibrated.dk
myspace: www.myspace.com/emildewaal
door: Erno Elsinga
Live+ is het tweede solo-album van de Deense jazzdrummer en componist Emil de Waal. Hoewel de plaat live is opgenomen is van een live ambiance geen sprake. Sterker nog, de plaat werd in Amerikaanse studio’s flink onderhanden genomen door Andy Green (John Cale, Velvet Underground) en Erik Sanko (John Cale, Yoko Ono, John Lurie’s Lounge Lizards).
Christof Lauer Trio - Blues in Mind
CD-RECENSIE
Christof Lauer Trio - Blues in Mind
bezetting: Christof Lauer; tenor- en sopraansax, Michel Godard; tuba, serpent, Gary Husband; drums, piano
opgenomen: april 2006
release: 2007
label: ACT
tracks: 11
tijd: 56.59
website: www.actmusic.com
door Mischa Andriessen
Een Duitser, een Fransman en een Brit in de bijzondere groepssamenstelling van sax, tuba, drums. Het Christof Lauer trio valt door deze bezetting onmiddellijk op, maar meer dan voldoende kwaliteit in huis om niet als een curiositeit weggezet te worden.
The Leaders: Feel good vakmannen
CONCERTRECENSIE. Bimhuis Amsterdam, The Leaders 18, maart 2007
beeld: Ger Koelemij
door: Mischa Andriessen
“Don’t mind us, we’re just having a good time up here”, gebood Chico Freeman na het eerste nummer. Inderdaad leek de groep zich weinig van het publiek aan te trekken. Alsof zes schoolvrienden van weleer elkaar toevallig op het concertpodium tegen het lijf lopen; het concert van The Leaders had alles van een reünie. Er werd eindeloos gepraat, veel gedronken en heel wat afgelachen. Vooral de drie blazers hadden de grootste schik met elkaar en moesten zich dikwijls haasten om op tijd bij de microfoon te zijn voor hun solo.
Young VIPs Tournee: grote contrasten, grote klasse
CONCERTRECENSIE. SJU Jazzpodium Utrecht, Young VIPs Tour, Franz von Chossy Trio / Harmen Fraanje Aneris, 17 maart 2007
beeld: Marcel Mutsaers
door: Mischa Andriessen
Al sinds 1997 stuurt De Jazzorganisatie jaarlijks twee jonge bands op een korte tournee langs toonaangevende Nederlandse jazzpodia. De groepen krijgen zo de gelegenheid om vaak op te treden en het publiek om kennis te maken met aanstormend talent. Eerder werd onder meer Robinson, Freitag & Caruso, Agog, Tetzepi en de kwartetten van Miquel Boelens en Sjoerd Dijkhuizen deze kans geboden. Dit jaar was het de beurt aan het Franz von Chossy Trio en het nieuwe kwartet van Harmen Fraanje, dat vernoemd is naar de Romeinse Godin Aneris.
Eva is dood
COLUMN
door: Rinus van der Heijden
Het zal zo’n zeventien, achttien jaar geleden zijn dat mijn (pleeg)dochter Eva en ik voor m’n platenkast stonden. Wat ik haar zou kunnen laten horen “van niet al te moeilijke jazz”, vroeg het kind. Ik trok The Modern Jazz Quartet tevoorschijn en draaide ‘Echoes’. Nadien de op New Orleansjazz gebaseerde ‘Flowers For Albert’ van David Murray. Prachtig vond ze het. “Het lijkt wel klassieke muziek”, concludeerde ze. Een rake typering. Ze wist immers waar ze het over had. Want binnen haar opleiding voor klassieke danseres had de aankomende puber al in ruime mate kennis genomen van bijvoorbeeld Tsjaikovski’s ‘Zwanenmeer’, Adams’ ‘Giselle’, Delibes’ ‘Coppelia’ en natuurlijk Chopins piano-etudes en nocturnes.
Anton Goudsmit perfecte jazzambassadeur
CONCERTRECENSIE. Paradox Tilburg, Goudsmit, Trujillo, Vierdag & Vink, 9 maart 2007
beeld: Marcel Mutsaers
door: Erno Elsinga
Tijdens de eerste Dutch Jazz Meeting, vorig jaar in het Bimhuis, waar Nederlands jazztalent wordt voorgesteld aan internationale jazzbelanghebbenden, was de belangstelling uit het buitenland voor het kwartet Goudsmit, Trujillo, Vierdag & Vink bijzonder groot. Niet verwonderlijk, want de niet aan één stijl gebonden muziek van Anton Goudsmit is voor elk podium geschikt.
Michael Wollny – Hexentanz
CD-RECENSIE
Michael Wollny – Hexentanz
bezetting: Michael Wollny; piano
opgenomen: augustus/november 2006
release: 2007
label: ACT
tracks: 17
tijd: 54.32
website: www.actmusic.com
door: Mischa Andriessen
Sinds anderhalf jaar brengt het Duitse ACT label onder de titel Piano Works een serie cd’s op de markt die steeds aan het werk van één pianist zijn gewijd. Na onder meer Kevin Hays, Ramón Valle en Simon Nabatov heeftt nu [em] pianist Michael Wollny de mogelijkheid gekregen zijn ideeën voor solo piano vorm te geven.
Voor Marc Ribot is niets te gek
CONVERTRECENSIE. MuziekPodium Zeeland, ’t Schuttershof, Middelburg, Marc Ribot’s Ceramic Dog Trio, 12 maart 2007
beeld: Hans Reitzema
door: Koen Graat
Van de gitarist van John Zorn valt te verwachten dat hij zich niet in een hokje laat stoppen. Met zijn Ceramic Dog Trio trok Marc Ribot de afwisseling van stijlen door tot in het extreme, waardoor het publiek in ’t Schuttershof in Middelburg van de ene in de andere verbazing viel. De hoekige, rauwe gitaarsolo’s van Ribot liepen als een rode draad door het optreden
Kendra Shank – A Spirit Free, Abbey Lincoln Songbook
CD-RECENSIE
Kendra Shank – A Spirit Free, Abbey Lincoln Songbook
bezetting: Kendra Shank (vocalen, kalimba), Billy Drewes (sopraan- en tenorsax, basklarinet, percussie), Frank Kimbrough (piano), Dean Johnson (bas), Tony Moreno (slagwerk, percussie), Ben Monder (gitaar), Gary Versace (accordeon).
opgenomen: 2 en 3 januari 2006, Eastside Sound, New York City
release: 2006
label: Challenge Records
tracks: 11
tijd: 68.04
website: www.kendrashank.com - www.challengerecords.com
door: Rinus van der Heijden
Het probleem bij bijna alle ’tributes’ aan grote kunstenaars is, dat de uitvoerder te nauw in de voetsporen van de kunstenaar treedt. In de muziek draait het dan meestal uit op ordinair kopiëren. In het geval van de Amerikaanse zangeres Kendra Shank is daar echter geen sprake van. Zij heeft haar ’Abbey Lincoln Songbook’ uiterst consciëntieus aangepakt, waardoor deze ’A Spirit Free’ vooral een ’Shank Songbook’ is geworden.
Verrassing ontbreekt bij Playlab van Frans Cornelissen
CONCERTRECENSIE. Playlab met Frans Cornelissen, Jeroen van Vliet, Gijs Anders van Straalen, Marc van de Schoot, Paradox Tilburg, 8 maart 2007
beeld: Stef Mennens
door: Erno Elsinga
Met drie ritme-instrumenten en de trombone en tuba als melodie-instrument was er sprake van een weinig organisch gebeuren tijdens de door programmeur Guido Nijs samengestelde Playlabsessie. Vijfenveertig minuten lang wisten de musici niet of nauwelijks te ontsnappen aan een ambientachtige groove waardoor het optreden uitblonk in eenzijdigheid.
André Fernandes - Timbuktu
CD-RECENSIE
André Fernandes - Timbuktu
bezetting : André Fernandes ; elektrische, en akoestische gitaar, drums, Matt Renzi, tenorsax, klarinet, Pete Rende; piano, rhodes, Matt Pavolka; bas, André Sousa Machado; drums, Jesse Chandler; rhodes, Nelson Cascais; bas, Alex Fraz?o ; drums, Bernardo Moreira ; bas, Bruno Pedroso; drums.
opgenomen : November 2005, mei 2006
release: 2006
label: Toneofapitch
tracks : 11
tijd : 64.00
website: www.andrefernandes.com - www.toneofaopitch.com
Myspace: www.myspace.com/andrefernandes
door: Mischa Andriessen
Het Portugese Tone of a Pitch label brengt behalve platen van David Binney en Dan Weiss vooral cd’s van Portugees jazztalent op de markt. “Timbuktu” is het visitekaartje van André Fernandes. In maar liefst vier verschillende formaties (kwintet, kwartet, trio, solo) laat de gitarist laten horen wat hij in zijn mars heeft en dat is alleszins de moeite waard.
Brabants Jazz Orkest geeft brevet af van durf en bekwaamheid
CONCERTRECENSIE. De Toonzaal, Den Bosch, Brabants Jazz Orkest met Paul van Kemenade, 2 maart 2007
beeld: Stef Mennens, Gerard Verhagen
door: Rinus van der Heijden
Noem het een proeve van bekwaamheid. Of een avontuurlijke schelmenstreek. Het maakt niet uit welk label je erop plakt. Het project ‘Freedom’ van het Brabants Jazz Orkest (BJO) en gastsolist Paul van Kemenade is een brevet van durf en bekwaamheid. Dat laatste is opvallend, want het BJO - de voormalige Big Band Den Bosch - onder leiding van dirigent Jeroen Doomernik - durft het in 'Freedom' aan de (vaak) hondsmoeilijke muziek te vertolken van jazzreuzen als Charles Mingus, Charlie Haden en Carla Bley en aankomende reus Paul van Kemenade.
Liquid Blue - On such a Night, A Sting Tribute
CD-RECENSIE
Liquid Blue - On such a Night, A Sting Tribute
bezetting: Klaudia Salkovic (vocalen); Stefan Lang (trompet); Rüdiger Eisenhauer (gitaar); Bernd Meyer (piano); Judith Schmid (cello)
release: 2006
label: ESC Records
tracks: 15
tijd: 1:07:01
website: www.liquidblue.de
door: Koen Graat
Het aardige aan Sting is dat hij zijn eigen songmateriaal al meerdere malen opnieuw uitvond. Door de jaren heen speelde hij met verschillende bezettingen klassiekers als Moon over Bourbon Street en Every Breath you take telkens op een andere manier. De Duitse groep Liquid Blue leek het een goed idee om het materiaal van de Engelse zanger in weer een ander jasje te steken: een klassiek jasje met hier en daar wat jazzinvloeden. Het resultaat is het volkomen overbodige album On such a Night – A Sting Tribute.
Van waarde én weerloos
COLUMN
door: Mischa Andriessen
Archie Shepp had nooit veel aansporing nodig om geagiteerd te raken. Zelfs de altijd aimabele Han Reiziger joeg hem binnen de kortste keren op de kast door de saxofonist een van de toppers van de free jazz te noemen. De presentator bedoelde dat vanzelfsprekend als compliment, maar Shepp bitste terug: “It ain’t free, it’s very expensive”.
Tomasz Stanko Quartet hoogtepunt slotdag Utrecht Jazz Fest
CONCERTRECENSIE. Utrecht Jazz Fest 1 t/m 3 maart in Tivoli, SJU Jazzpodium en Vredenburg
Deel 3 van 3: Courvoisier/ Feldman play Zorn, Scott Colley Trio, Tomasz Stanko Quartet (3 maart)
beeld: Thomas Huisman
door: Mischa Andriessen
De slotconcerten van het driedaagse Utrecht Jazz Fest vonden plaats in de intieme Kleine Zaal van Vredenburg. Tomasz Stanko was na een afwezigheid van jaren weer in Nederland en het Scott Colley Trio trad aan met Mark Turner en Antonio Sanchez. Sylvie Courvoisier en Mark Feldman speelden werk van John Zorn.
‘Avontuurlijk en intiem’ kenmerken Utrecht Jazz Fest
CONCERTRECENSIE. Utrecht Jazz Fest 1 t/m 3 maart in Tivoli, SJU Jazzpodium en Vredenburg
Deel 2 van 3: Thom Gossage Other Voices, Martial Solal Trio (2 maart), Hasse Poulsen’s Sound of Choice (3 maart)
beeld: Ger Koelemij, Thomas Huisman
door: Mischa Andriessen
Nadat Soweto Kinch op 1 maart het Utrecht Jazz Fest in Tivoli opende, verplaatste het festival zich naar het SJU Jazzpodium en de Kleine Zaal van Vredenburg. Op 2 en 3 maart concerteerden er onder meer Thom Gossage Other Voices, de tachtigjarige Martial Solal en het Deense trio Sound Of Choice.
Erik van der Luijt Trio – Joyride
CD-RECENSIE
Erik van der Luijt Trio – Joyride
bezetting: Erik van der Luijt – piano; Branko Teuwen – bas; Victor de Boo - drums
opgenomen: niet vermeld
release: 2006
label: eigen beheer
tracks: 9
tijd: 62:00
website: www.erikvanderluijt.com
door: Erno Elsinga
'Joyride', na 'Express Yourself' uit 2004 het tweede album in gelijke bezetting, is een verrassend frisse pianotrioschijf.
Swing, vertedering en irritatie bij Van Merwijk’s Music Machine
CONCERTRECENSIE. Bimhuis Amsterdam, Van Merwijk’s Music Machine, 23 februari 2007
beeld: Ger Koelemij
door: Tim Sprangers
Eén ding stond vast bij aanvang van Van Merwijk's Music Machine: swingende ritmes krijgen de overhand. Een combinatie met latindrummer Lucas van Merwijk, percussionist Roberto Vizcaino, steelpanspeler Konkie Halmeyer en funky Hammondtoetsenist Carlo de Wijs moet wel escaleren in een orgie van maatsoorten.
Bart van Lier/ Peter Nieuwerf/Ruud Ouwehand - Live at De Tor
CD-RECENSIE
Bart van Lier/ Peter Nieuwerf/Ruud Ouwehand - Live at De Tor
bezetting: Bart van Lier – trombone, Peter Nieuwerf – gitaar, Ruud Ouwehand contrabas
opgenomen: januari 2006
release: 2006
label: Maxanter Records
tracks: 8
tijd: 64:13
website: www.maxanter.nl
door: Koen Graat
Al in 1991 gaven Bart van Lier, Peter Nieuwerf en Ruud Ouwehand hun eerste optreden als trio. Toch werd pas vorig jaar besloten om een album uit te brengen. In Enschede werd de cd ‘Live at De Tor’ opgenomen. Met trombone, gitaar en contrabas is gekozen voor een originele bezetting, hoewel dat in de muziek weinig is terug te horen.
Push the triangle – Repush machina
CD-RECENSIE
Push the triangle – Repush machina
bezetting: Franck Vigroux – gitaren, elektronica; Stephane Payen – saxofoon; Michel Blanc - drums
opgenomen: juni 2006, studio Lakanal, Montpellier
release: 2007
label: D’Autres Cordes Records
tracks: 6
tijd: 38:47
website: www.myspace.com/pushthetriangle - www.digitruc.com
door: Erno Elsinga
Het Franse trio ‘Push the triangle’ houdt zich bezig met avant-rock van een atypische soort met een stevige link naar free jazz. Geluid en dynamiek staan voorop op deze soms filmisch aandoende plaat.
Eerste Utrecht Jazz Fest voorbeeldig gevarieerd
CONCERTRECENSIE. Utrecht Jazz Fest, 1 t/m 3 maart in Tivoli, SJU Jazzpodium en Vredenburg
Vandaag deel 1 van 3 met: Kofi Anonymous, Soweto Kinch (1 maart) en Van Veenendaal/ Kneer/ Sun (2 maart)
beeld: Ger Koelemij
door: Mischa Andriessen
In plaats van het Sju Jazzfestival heeft de Domstad nu het Utrecht Jazz Fest. Vooruitlopend op de komst van het Muziekpaleis waarin het huidige Tivoli, Vredenburg en Sju Jazzpodium onderdak zullen vinden, is ervoor gekozen de drie podia alvast te laten samenwerken in dit jaarlijks festijn. Omdat Tivoli duidelijk op pop georiënteerd is, betekende dat bijna automatisch dat de programmering ook plaats moest bieden aan crossovers met populaire muziek. Van Nu-Soul via Swing naar Free Jazz, op de eerste editie van het UJF was het er allemaal.
Miles Davis, James Brown en Leon de Winter: boycotten die hap!
COLUMN
door: Koen Graat
‘Miles Davis was geen fijne vader’. Deze ietwat spottende kop stond in de Volkskrant boven een recensie van Bert Vuijsje naar aanleiding van een boek van Gregory Davis, inderdaad de zoon van. De arme Gregory is inmiddels zestig, stond niet in het testament van zijn vader en heeft het daar nog steeds moeilijk mee. Het is geen geheim dat Miles gedurende zijn leven niet altijd een even fijne vent was. Maar in hoeverre laat je dit soort dingen meewegen als luisteraar?
Fay Victor Ensemble – Cartwheels through the cosmos
CD-RECENSIE
Fay Victor Ensemble – Cartwheels through the cosmos
bezetting: Fay Victor – zang; Anders Nilsson - gitaar; Ken Filiano - bas, effects; Michael ‘TA’ Thompson - drums
opgenomen: 2006
release: 2007
label: artistShare
tracks: 8
tijd: 51:03
website: www.fayvictor.com - www.artistshare.com
Myspace: www.myspace.com/fayvictorensemble
door: Erno Elsinga
De in New York woonachtige zangeres Fay Victor heeft een geschiedenis met Nederland. Ze woonde zeven jaar in Amsterdam en nam in het Bimhuis de liveplaat ‘Lazy Old Sun: Live/Life in the Lowlands’ op (2004). ‘Cartwheels through the cosmos’ is het vijfde album van de expressieve zangeres.
Pow Ensemble – Birdsong from inside the egg
CD-RECENSIE
Pow Ensemble – Birdsong from inside the egg
bezetting: Luc Houtkamp – computer, tenorsaxofoon, draaitafel, zang; Han Buhrs – zang; Guy Harries – zang, elec. piano, computer, DNA – draaitafel; Joseph Bowie – trombone, zang; Tom Tlalim, Jan Trützschler – computer; Marije Nie – tapdans. Gasten o.a. Wilbert de Joode, Maurice Horsthuis, John Dowie en Martin Blume
opgenomen: 2004/2005/2006
release: 2006
label: X-OR
tracks: 13
tijd: 70.33
website: www.powensemble.nl - www.luchoutkamp.nl
Myspace: www.myspace.com/powensemble
door: Erno Elsinga
Het merendeel van de teksten op ‘Birdsong from inside the egg’ is geïnspireerd op het werk van de oosterse Sufi-dichter Jalaluddin Rumi (1207-1273). Het eclectische gezelschap onder leiding van tenorsaxofonist Luc Houtkamp houdt zich op deze plaat bezig met absurdistische klankpatronen, ritmepulsen onderbroken door mystieke vocalen en zowaar muziek.
Joe Lovano Quartet onderscheidt zich door perfectie
CONCERTRECENSIE. Bimhuis Amsterdam, Joe Lovano Quartet, 18 februari 2007
beeld: Hans Reitzema
door: Tim Sprangers
Joe Lovano is één van de beste, zo niet de beste tenorsaxofonist. Een gewaagde uitspraak en nooit volledig te verifiëren, want kunst blijft een kwestie van smaak. Toch wordt deze bewering aannemelijk als je zijn optreden in Amsterdam met James Weidman (p), Otis Brown III (d) en Dennis Irwin (b) beschouwt.