CSS Drop Down Menu by PureCSSMenu.com



 

Blue Note Records Festival hinkt soms op twee benen

BLUE NOTE RECORD FESTIVAL, Gent, met o.a. Paolo Fresu, Chemins Croisés, Uri Caine. 16, 17, 18 juli 2006
beeld: Jos L. Knaepen, Hilde Schmitz
door: Erno Elsinga


Niet het weer sloeg om - het bleef boven de dertig graden - maar het programma. Konden we de eerste vier dagen van het festival genieten van een keur aan instrumentalisten, halverwege het festival waren het de vocale publiekstrekkers uit de Portugese en Braziliaanse muziektraditie die de Bijlokesite deed volstromen. Het zesdaagse festival ‘all that jazz’ dat opende met Dianne Reeves en werd afgesloten door Toots Thielemans met de als Nederlandse superster aangekondigde Trijntje Oosterhuis kreeg daardoor een onduidelijke programmering die hinkte op twee benen: ‘all that jazz’ of ‘all that jazz?’, zoals de tweede helft van het festival genoemd wordt wanneer pop- en aanverwante jazzartiesten het festival besluiten. De scheidingslijn lag dit jaar niet precies in het midden.


Wayne Shorter doceert hedendaagse klassieke muziek

BLUE NOTE RECORD FESTIVAL, Gent, WVG Trio, Jason Moran, Eric Legnini, Wayne Shorter, 15 juli 2006
beeld: Jos L. Knaepen
door: Erno Elsinga

Mellow’ is de sfeer op het Blue Note Records Festival. ‘Mellow’ zijn ook de klanken van het trio Washington-Vann-Galland die je na binnenkomst op het zonovergotene terrein van de Bijlokesite bereiken. Het voormalige kloosterterrein doet aan als een muziekdorp waar men zich de gemoedelijkheid al slenterend langs de terrassen laat aanleunen. Centrum is de sfeervol ingerichte concerttent waar elke avond nieuwe verrassingen plaatsvinden. Vanavond zijn dat Jason Moran and The Bandwagon, Eric Legnini Trio en Wayne Shorter, bij leven al een legende en op deze derde festivaldag bijgestaan door Brian Blade, John Patitucci en Danilo Perez.


North Sea Jazz: Is de jazz op?

NORTH SEA JAZZ 2006, Ahoy Rotterdam, 14, 15, 16 juli 2006
beeld: Geneviève Ruocco
door: Rinus van der Heijden

Als het North Sea Jazz Festival (NSJF) ook na zijn verhuizing naar Rotterdam het grootste (inpandige) jazzevenement ter wereld blijft, is het de komende tijd noodzakelijk de term ‘jazz’ opnieuw te definiëren. Want bij de 2006-editie is het toch al wankele evenwicht tussen jazz en andere muziekstijlen volledig weggeslagen. Pop- en aanverwante stromingen overheersten nu de driedaagse marathon in Ahoy, waardoor de aanduiding ‘jazz’ in de naam de spreekwoordelijke vlag is die de lading niet meer dekt. Is de jazz op? zo mag de vraag luiden.


Saxofonistengala met John Zorn in hoofdrol

BLUE NOTE RECORD FESTIVAL, Gent, Robert Glasper, David Murray, Sound Plaza, John Zorn, 14 juli 2006
beeld: Jos L. Knaepen
door: Erno Elsinga


Door de afzegging van Andrew Hill - de pianist lijdt aan kanker - voegde de organisatie op het laatste moment David Murray toe aan het programma. Samen met Mark Turner, die het trio van Robert Glasper en Kris Defoorts Sound Plaza opluisterde, en John Zorn die met zijn Acoustic Masada de afsluiter van de avond vormde, stonden er op de tweede dag van het Blue Note Records Festival een attractieve verzameling saxofonisten op het podium.


Dianne Reeves opent Blue Note Records Festival in stijl

BLUE NOTE RECORD FESTIVAL, Gent, Dianne Reeves, Carlo Nardozza Quintet, 13 juli 2006
beeld: Jos L. Knaepen
door: Erno Elsinga


Niemand minder dan Mr. Lundvall, de grote baas van het roemruchte Blue Note Records label, kwam er aan te pas om de vijfde en dus jubileumeditie van het gelijknamige festival in Gent te openen. Dat gebeurde met lovende woorden richting organisatie en aansluitend met het op het podium uitnodigen van een van de grootste zangdiva’s van de Amerikaanse jazz: Dianne Reeves.


Circus John Zorn blijft topattractie

CONCERTRECENSIE. Lantaren-Venster Rotterdam, i.k.v. North Sea Round Town, John Zorns Acoustic Masada, 12 juli 2006
beeld: Henk Jan Kamerbeek
door: Mischa Andriessen


Wat zeggingskracht en techniek betreft doen de bandleden van John Zorns Acoustic Masada niet voor hem onder, maar Zorn laat er geen misverstand over bestaan wie de leider van de groep is. Hij schrijft alle composities, dirigeert de improvisaties en verdeelt de solo’s. Hij bepaalt wanneer de groep serieus of geestig is en hoe arrogant hij daarbij ook over kan komen, het is hem onmiddellijk vergeven omdat het zo vreselijk goed is wat hij doet. In minder vaardige handen zou de traditionele Joodse muziek die de basis is van alle Masada-projecten, nooit dezelfde sprankelende mix van extase en melancholie worden. Zorns reputatie als vernieuwer die het ruige werk niet schuwt, zorgt er bovendien voor dat ook jonge jongens in heavy metal shirts zich onder de jazzliefhebbers mengen, hoewel met name de Acoustic Masada veel minder eclectisch is dan Zorns vroegere werk.


Geslaagde jazz cruise op Veerse Meer met Ravi Coltrane

Muziek Podium Zeeland, Jazz Cruise, met o.a. Ravi Coltrane en Drummers Double Bill, 9 juli 2006
door: Erno Elsinga


Jazz in de kerk, jazz op het water. Het lijkt een nieuwe trend. MuziekPodium Zeeland voegde beide opties samen en zo werd op zondagmiddag vanuit Middelburg naar Veere gevaren en terug, met aan boord een bont gezelschap impro-muzikanten uit de wereld van de jazz, klassiek en minimal-music.


Artvark – The Jazz Saxophone Quartet

CD-RECENSIE

Artvark – The Jazz Saxophone Quartet
bezetting: Rolf Delfos, sopraan- en altsaxofoon; Bart Wirtz, altsaxofoon; Mete Erker, tenorsaxofoon; Peter Broekhuizen, baritonsaxofoon
opgenomen: 16 juli 2005 in STS Studio 1
release: 2006
label: Maxanter
tracks: 13
tijd: 66.50
website: www.artvarksq.com
door: Rinus van der Heijden


Het getuigt van moed om binnen de jazz een saxofoonkwartet te beginnen. De grote Amerikaanse voorbeelden, het World Saxophone Quartet en 29th Street Saxophone Quartet, hebben zo’n ijzingwekkende kwaliteit bereikt, dat nieuwe jazzsaxofoonkwartetten erbij in het niet dreigen te vallen. Dreigen, want Nederland heeft nu een saxofoonkwartet dat zijn mannetje staat: het Artvark Saxofoonkwartet. De vier musici zijn niet in de val getrapt om voornoemde grote voorbeelden na te spelen.


Jazz op het Dak zoekt beste vorm

CONCERTRECENSIE. Jazz op het Dak, i.s.m. VPRO, Nemo, Amsterdam, met The Bad Plus en The Punk-Funk All-Stars, 8 juli 2006
beeld: Ger Koelemij
door: Mischa Andriessen


De organisatoren van Jazz op het Dak hebben zichzelf voor een onhandig dilemma gesteld. Enerzijds lenen de terrassen van het Nemo zich als locatie perfect voor het soort festival waar een rosétje drinken en vrienden zien nagenoeg even belangrijk zijn als de muziek. Anderzijds wordt er steeds weer geprobeerd een programma samen te stellen waarin de interessantste uitersten in de hedendaagse jazz aan bod komen. De geboekte bands waren ook dit jaar zeer divers en alles behalve easy listening. Gemakzucht mag je de festivalorganisatie dan ook bepaald niet aanwrijven.


Matangi Quartet - Première

CD-RECENSIE

Matangi Quartet - Première
bezetting: Maria-Paula Majoor Viool, Daniel Torrico Menacho Viool, Karsten Kleijer Altviool, Nander Cirkel – Cello
opgenomen : niet vermeld
release: 2006 (heruitgave)
tracks: 9 (3 strijkkwartetten)
tijd: 64.12
label: Challenge Records
website: www.matangi.nl
door: Mischa Andriessen

Het Matangi kwartet is een jong Nederlands gezelschap dat in korte tijd heeft aangetoond van vele markten thuis te zijn. Het nam cd’s op met Herman van Veen, Tania Kross en Miranda van Kralingen ook al richt zij zich vooral op het klassieke strijkkwartet. De groep beperkt zich niet tot een bepaalde periode, maar heeft heel diverse stukken op het repertoire staan van de achttiende-eeuwse Haydn tot een hedendaags componist als Chiel Meijering. Hun debuut cd "Première" is nu opnieuw uitgebracht.


Miki N’Doye - Tuki

CD-RECENSIE

Miki N’Doye - Tuki
bezetting: Miki N’Doye kalimba, tamma, m’balax, bongo, stem, Jon Balke keyboards, geprepereerde piano, Per Jørgensen trompet, stem, Helge-Andreas Norbakken, percussie, Aulay Sosseh stem, Lie Jallow stem
opgenomen: 2003 – 2005
release: 2006
label: ECM Records
tracks: 13
tijd: 62.39
door: Mischa Andriessen

Momodou ‘Miki’ N’Doye is een Gambiaase zanger/percussionist die al vele jaren in Noorwegen woont en werkt. Hij maakte deel uit van diverse groepen, speelde samen met onder meer Don Cherry en Ed Blackwell en met Jon Balke die hem nu bijstaat op zijn eerste cd onder eigen naam. Het meest opvallende aan “Tuki” is de manier waarop N’Doye zijn Afrikaanse wortels vermengt met de sferische melodieën die het handelsmerk van veel Scandinavische ECM-artiesten zijn geworden.


Jules Deelder – Jazz is my religion

DVD-RECENSIE

Jules Deelder – Jazz is my religion
met o.a. Jules Deelder, Netty Deelder, Simon Vinkenoog, Remco Campert, Bart Chabot, Kamagurka, Hans Dulfer, Willem Breuker, Ger 'Sax' van Voorden
regie: Gerard Wessel
opgenomen: 2004, 2005
release: 2006
maatschappij: A Film
tijd: 80 min
website: www.deelder.com
door: Erno Elsinga

“Jazz is echte muziek; door mensen gemaakt” aldus Jules Deelder die vervolgens stelt dat muziek gemaakt op een computer nooit kan swingen. ‘Jazz is my religion’, gemaakt door fotograaf Gerard Wessel, is een onderhoudend portret over dichter Deelder waarin vooral de aspecten drugs, oorlog en jazz uitgelicht worden. Deze drie facetten zijn onontkoombaar met elkaar verbonden. De door Deelder geliefde jazz van big bands en grootheden kent in de jaren vijftig zijn hoogtijdagen en bovendien was het “in de mode” bij jazzmuzikanten om drugs te gebruiken. Ook Deelder, geboren tijdens de hongerwinter van 1944 in de meest gehavende oorlogstad Rotterdam, vindt de weg naar drugs. Hij noemt zich in de film een “zuiver idealistische spuiter ontstaan uit een intellectuele nieuwsgierigheid”.


Wierbos, Bhattacharya, Nie en Kypski: onconventioneel spektakel in WorldElectroJazz

CONCERTRECENSIE. WorldElectroJazz, De Badcuyp, Amsterdam, 30 juni 2006
Met: Wolter Wierbos, DJ Kypski, Sandip Bhattacharya, Marije Nie
door: Tim Sprangers


Wolter Wierbos, precies tien jaar geleden winnaar van de VPRO Boy Edgar prijs, Marije Nie, een tapdanseres die haar vrolijke glimlach zelden achterwege laat, DJ Kypski en de Indiase percussionist Sandip Bhattacharya vormden de groep muzikanten die invulling gaven aan het laatste concert in de serie WorldElectroJazz waarbij muzikanten uit verschillende disciplines eenmalig concerteren. Lokatie: De Badcuyp Centrum voor Muziek aan de Amsterdamse Eerste Sweelinckstraat.